بتن پر‌مصرف‌ترین مصالح ساختمانی است. این ماده معمولا از مخلوط کردن سیمان پرتلند، سنگ شکسته و آب ساخته می‌شود.

در اغلب کشور‌های جهان مصرف بتن به فولاد از ۱۰ به ۱ نیز فراتر رفته است.

بتن چه از نظر مقاومت و چه از نظر طاقت، قابل مقایسه با فولاد نیست؛ دلایل متعدی وجود دارد که بتن را به پر‌مصرف‌ترین مصالح مهندسی مبذل کرده است که عبارتند از:

• مقاومت بالای بتن در مقابل آب (در واقع اولین کاربردهای بتن به عنوان مصالح ساختمانی برای ساخت پل‌های آبگذر و دیوارهای حائل در برابر آب توسط رومی‌ها انجام گرفته است.
• دومین دلیل، سهولت شکل‌دادن به بتن برای ساخت اجزای مختلف سازه‌ای است.
• سومین دلیل، سهولت دسترسی و ارزانی این مصالح در کار است.
• در مقایسه با اغلب مصالح ساختمانی ساخت بتن به انرژی کمتری نیاز دارد و از مواد زائد صنعتی می‌توان مجددا به عنوان مواد سیمانی یا سنگدانه در ساخت بتن مصرف شوند. بنابراین با توجه به صرفه‌جویی در انرژی کاربرد بتن به عنوان یک ماده ساختمانی در آینده رو به افزایش خواهد بود.

بتن از لحاظ وزن مخصوص به سه گروه دسته‌بندی می‌شوند:

• بتن با وزن معمولی (شامل ماسه و شن طبیعی، یا سنگ شکسته) با وزنی در حدود ۲۴۰۰ کیلوگرم در متر‌مکعب که بیشترین کاربرد را در کارهای ساختمانی دارد.
• بتن سبک با وزنی کمتر از ۱۸۰۰ کیلوگرم در متر مکعب.
• گروه سوم بنام بتن‌های سنگین با وزن حجمی بیش از ۳۲۰۰ کیلوگرم در متر مکعب که کاربرد آن در مواردی است که با اشعه سرو کار داریم.

بتن از لحاظ مقاومت به سه گروه زیر دسته‌بندی می‌شود:

• بتن با مقاومت پایین: مقاومت فشاری کمتر از ۲۰ مگاپاسکال
• بتن با مقاومت فشاری متوسط: مقاومت فشاری بین ۲۰ تا ۴۰ مگاپاسکال
• بتن با مقاومت بالا: مقاومت فشاری بیش از ۴۰ مگا پاسکال

بتن با مقاومت متوسط که بتن معمولی نیز نامیده می‌شود در اغلب کار‌های ساختمانی مورد استفاده قرار می‌گیرد.
به طور کلی مقاومت کششی و خمشی بتن به ترتیب ۱۰ و ۱۵ درصد مقاومت فشاری آن است و مدول ارتجاعی بتن که به نسبت تنش و کرنش برگشت‌پذیر گفته می‌شود، در فشار بین ۱۴*۱۰۳ تا ۴۰*۱۰۳ مگاپاسکال تغییر می‌کند.

منبع: ریزساختار، خواص و اجزای بتن (تکنولوژی بتن پیشرفته)، ترجمه دکتر علی‌اکبر رمضانیان‌پور و همکاران