بخشی از ساختمان است که وظیفه انتقال نیرو از ستون‌ها به زمین و خاک اطرافش را بر عهده دارد بر اساس نوع ساختمان و میزان نیروهای وارده، بافت لایه‌هاو نوع خاک زمین و شرایط آب و هوایی منطقه می‌توان تیپ و ابعاد شالوده را انتخاب و مشخص کرد. عمق، طول و عرض پی‌ها به وزن ساختمان، تعداد طبقات و نوع خاک محل بستگی دارد.

انواع پی

پی‌ها بر اساس عمق و نوع عملکرد طبقه‌بندی می‌شوند. در حالت کلی چنانچه لایه مقاوم در عمق کمی از سطح زمین قرار گرفته باشد، پی در نزدیکی سطح زمین بنا می‌شود. در غیر این صورت برای رسیدن به لایه مقاوم، عمق پی افزایش می‌یابد. بطور کلی پی‌ها را می‌توان به چهار دسته تقسیم کرد:

پی‌های کم عمق معروف به پی‌های سطحی (shallow foundation)

پی‌هایی که نسبت عمق به عرض آنها مساوی یا کمتر از یک باشد را پی سطحی می‌نامند دسته‌بندی‌های متفاوتی از پی‌های سطحی در مراجع مختلف یافت می‌شود. 

• پی‌های منفرد: پی‌هایی که بار یک ستون منفرد یایک دیوار را حمل می‌کنند.
• پی های مرکب: پی‌هایی که بار دو یا چهار ستون را حمل می‌کنند.
• پی گسترده: نوعی شالوده است که بار چندین ستون با فواصل نامنظم یا چندین ردیف ستون موازی را حمل می کندو در زیر بخشی از ساختمان یا کل آن قرار می‌گیرد.

شالوده‌های شمعی

پایه‌های عمیق و شالوده‌های صندوقه‌ای

انواع دیگر پی‌ها یا پی‌های غیر متعارف

این پی‌ها براساس سیستم بارهای غیر متعارف حاصل از روسازه، شرایط خاص زمین بستر و همچنین تامین خواسته‌های رفتاری ویژه از مجموعه روسازه و زیرسازه، طراحی و به صورت سطحی، نیمه عمیق و یا عمیق ساخته می‌شوند که چند مورد از آنها به شرح زیر است:

• پی‌های شناور
• پی‌های فولادی یا پروفیله
• پایه‌های عمیق و پی‌های جعبه‌ای
• پی‌های سلولی و پوسته‌ای
• پی‌های منفرد چسبان