اگر فولاد پیش‌تنیدگی را بعد از گرفتن و سفت شدن بتن بکشند، بتن را اصطلاحاً بتن پس‌کشیده می‌نامند.

نکات مهم در اجرای پس‌تنیدگی

• نیروی پیش‌تنیدگی توسط گیره‌های (anchorages) دو انتهای سازه از کابل به بتن منتقل می‌گردد.
• فولاد پیش‌تنیدگی نباید قبل از کشیدن به بتن چسبیده باشد، در غیر این صورت امکان کشیدن آن وجود نخواهد داشت.

• فولادهای پیش‌تنیدگی را باید در داخل غلاف‌ها یا مجراهایی که در داخل بتن یا خارج از آن تعبیه شده است، قرار داد.
• کابل‌های پیش‌تنیدگی را می‌توان قبل و یا بعد از بتن‌ریزی در داخل غلاف‌ها کار گذاشت. کابل‌ها به صورت یکی یکی به وسیله دستگاه کابل ردکن (strand pusher) و یا به طور دسته‌ای بوسیله نیروی انسانی در داخل غلاف کار گذاشته می‌شود.

انواع بتن پیش‌تنیده پس‌کشیده

• با روش چسبنده (Bonded) بعد از پایان عملیات کشش کابل‌ها، برای جلوگیری از زنگ زدن کابل‌ها، دوغاب سیمان به داخل غلاف‌ها تزریق می‌شود تا فاصله بین کابل و غلاف را پر کند. در این حالت چون کابل توسط دوغاب به غلاف و در نتیجه به بتن می‌چسبد، اصطلاحاً این روش را چسبنده (Bonded) می‌نامند.

• با روش غیر چسبنده، گاهی اوقات به دلائل خاصی از جمله ایجاد انعطاف‌پذیری بیشتر سازه جهت مقاومت بهتر در مقابل زلزله، ممکن است دوغاب به داخل غلاف تزریق نکنند. در چنین حالاتی چون هیچ نوع چسبندگی بین کابل و غلاف وجود ندارد، این روش را غیر‌چسبنده (unbonded) می‌نامند. در چنین مواقعی برای جلوگیری از زنگ زدن کابل ، داخل غلاف و دور کابل را پر از گیریس می‌کنند. بعضی از کارخانه‌های کابل‌سازی، کابل‌هایی تولید می‌کنند که در داخل لوله‌های پلاستیک پر از گریس قرار دارد. این نوع کابل‌های فاقد چسبندگی را می‌توان مستقیماً در داخل بتن کار گذاشت و بعد از کسب مقاومت از بتن، کابل‌ها را کشید که گریس مانع از چسبیدن کابل به غلاف پلاستیکی و در نتیجه به بتن می‌شود. در روش غیر چسبنده اگر به دلائلی کابل از داخل گیره‌ها در برود و یا از هر نقطه پاره شود، نیروی پیش تنیدگی در آن مقطع از بین می‌رود.

اصولاً مقاومت نهایی بتن پس‌کشیده چسبنده خیلی بیشتر از مقاومت نهایی بتن پس‌کشیده غیر چسبنده مشابه می‌باشد.

+ منبع