ابداع هر نوع روش جدید در ساختمان‌سازی باهدف تولید انبوه وکاهش انرژی های مختلف شامل کارگری، حرارتی و سرمایشی و ... را صنعتی‌سازی می‌گویند و بر این اساس می‌توان گفت اصولاً سازه‌های صنعتی را نمی‌توان به عنوان یک نوع اسکلت مستقل در نظر گرفت چرا که این سازه‌ها از نظر نوع اسکلت معمولاً یا به صورت فلزی و یا بتنی و یا تلفیقی از سازه‌های فلزی و بتنی اجرا می‌شوند. 

عوامل موثر در طراحی ساختمان‌های صنعتی این عوامل هستند: مواد خام، بازارها و نیروی کار. ترتیب اولویت این عناصر و عوامل در زمان انتخاب موقعیت به استراتژی شرکت در رابطه با هزینه‌های مواد خام، هزینه‌های جابجایی و هزینه‌های نیروی کار بستگی دارد.

نیازهای مرتبط با سایت توسط فضای مورد نیاز ساختمان، جاده‌ها و ریل‌ها تعیین می‌شود. از آن جایی که خطوط ریل، به خاطر دوایر چرخشی فضای زیادی را اشغال می‌کند، طرح ریل می‌بایست کشیده شود. سایت‌های مناسب آنهایی هستند که دارای خطوط ریلی هستند که به طور اریب وارد سایت می‌شوند. در غیر اینصورت، ساختمان می‌تواند در صورت لزوم در زاویه اریب قرار بگیرد. در مورد ترافیک ریلی می‌بایست خطوط شاخه‌ای به سمت سایت فراهم کرد که باعث یک گردش مداوم می‌شود.

برنامه‌ریزی دقیق عملیاتی قبل از شروع کار ساختمان، ضروری است. جریان‌های پروسه بر اساس نوع تولید، توصیف و بر اساس اعداد تولید سالانه یا تعداد کارکنان تخمین زده می‌شوند. اگر داده‌های تجربی‌ای وجود نداشته باشد، مهندس می‌بایست مقتضیات فضایی قابل استفاده را بر اساس طرح کلی دستگاه و دیگر امکانات عملیاتی شرکت تعیین کند. مبنای طرح ریزی عملیاتی از تجزیه و تحلیل موارد زیر به دست آمده است:

• نمودار عملیاتی (از سیستم های تولیدی)
• نمودار گردش مواد (معیار ضروری برای ارزیابی کارآمدی اقتصادی و مبناهای مهم برای طرح‌ریزی کلی)
• طرح جایگاه دستگاه
• برنامه تطابق
• لیست ساختمان‌ها

طرح‌ریزی کلی یعنی تخصیص کارکنان، مواد و دستگاه‌ها برای به حداقل رساندن هزینه‌های تولید در هر واحد طراحی شده است و نقطه شروع برای تمامی طرح‌ریزی‌های صنعتی است. مبنای طراحی کارخانه از این به دست می‌آید: سازش‌پذیری، احتمالات الحاقی، کارآمدی اقتصادی.

انواع روش‌های طراحی عبارت است از: ترتیب روش‌ها در طراحی، استفاده از محورهای عملكردی در طراحی، استفاده از شبكه در طراحی. حدود ۳۰٪ برای ارتباط‌ها به فضاها اضافه می‌شود.

منبع: نویفرت ۲۰۱۴