سازه‌های چوبی نسبت به بتن و فولاد مدول الاستیسیته کوچکتری دارد و نسبت به وزنشان از مقاومت بالایی برخوردار هستند.

این نوع سازه از لحاظ عملکرد سازه‌ای به نسبت عملکردی مشابه با سازه‌های فولادی دارد و می‌تواند به عنوان اعضای کششی، فشاری و خمشی مورد استفاده قرار گیرند. از ترکیب چوب یا بتن یا فولاد می‌توان کامپوزیت‌های سبک‌تری ایجاد کرد.

از آنجا که چوب یه ماده طبیعی است بسیاری از ویژگی‌های آن از جمله مقاومت و سایر مشخصات سازه‌ای به شرایط محیطی که در آن رشد می‌کند بستگی خواهد داشت. 

با توجه به کیفیت انواع چوب‌ها می‌توان نتیجه گرفت که چوب درختانی که در منطفه کمربندی واقع در مدار ۶۶ درجه و ۳۳ درجه شمالی رشد کرده‌اند، مناسب‌ترین نوع چوب برای ساخت خانه است. علت مرغوب بودن این چوب‌ها رشد کند درختان در مناطق سردسیر و بالا بودن چگالی و سخت شدن بافت‌های چوب است.
مقرون به‎صرفه بودن، سرعت ساخت، انعطاف پذیری در اعمال تغییرات سازه ای، سبک سازی، سازگاری با محیط زیست برخی از ویژگی های بارز این نوع سازه است.