انجمن مهندسی حمل و نقل، مهندسی ترافیک را به عنوان زیر مجموعه مهندسی حمل و نقل چنین تعریف می‌کند:

مهندسی حمل و نقل، بکارگیری تکنولوژی و اصول علمی در تصمیم‌گیری‌ها، طراحی‌های عملکردی، عملیات‌ها و سهیلات در انواع مختلف حمل و نقل می‌باشد تا حمل و نقلی (آمد و شدی) ایمن، سریع، راحت و اقتصادی و سازگار با محیط زیست برای مردم و کالا فراهم کند.

مهندسی ترافیک به صورت‌های دیگر نیز تعریف شده است. به عنوان مثال می‌توان گفت که مهندسی ترافیک، علم اندازه‌گیری سفر بوده  و شامل مطالعه قوانین اساسی تولید جریان ترافیک و بکارگیری این دانش در موارد حرفه‌ای برنامه‌ریزی، طراحی و عملکرد سیستم‌های ترافیکی به منظور تامین حرکت ایمن و مفید افراد می‌باشد. همچنین مهندسی ترافیک، فازی از مهندسی حمل و نقل می‌باشد که با برنامه‌ریزی، طراحی‌های هندسی، عملیات ترافیکی راه‌ها، خیابان‌ها و بزرگراه‌ها و همچنین شبکه‌ها‌ی آن‌ها، پایانه‌ها و مناطق هم مرز با دیگر انواع حمل و نقل مرتبط می‌باشد.

اهداف دیگر مهندسی ترافیک

• سرعت
• راحتی
• در دسترس بودن
• اقتصادی بودن
• سازگاری با محیط

اجزا مهندسی ترافیک

• مطالعه‌ی مشخصات ترافیک
• عملکرد ترافیک
• برنامه‌ریزی ترافیک
• طرح هندسی
• مدیریت ترافیک

5 جزء اصلی که در یک سیستم ترافیک تاثیر متقابل دارند عبارتند از:

• استفاده‌کنندگان راه ( رانندگان، عابر پیاده، دوچرخه سواران و مسافران)
• وسائل نقلیه ( خصوصی و تجاری)
• وسائل کنترل ترافیک
• محیط اطراف

 + منبع: برنامه ریزی حمل و نقل و مهندسی ترافیک، مولفین: میلاد حقانی، زهرا شاه‌حسینی