به دلیل ضعف بتن در مقاومت کشش، استفاده از یک ماده مسلح‌کننده در ناحیه‌ی کشش بتن ضروری است. در این ارتباط از دیر باز میلگردهای فولادی ایفای نقش کرده‌اند.

فولاد مسلح‌کننده در بتن اکثرا به صورت میلگرد به کار می‌رود، اگرچه گاه ممکن است به صورت شبکه سیمی جوش شده نیز به کار رود.

میلگردهای فولادی غالبا به صورت گرم نورد می‌شوند. از طرفی سطح بیرونی میلگردها ممکن است به صورت آجدار و یا به صورت صاف باشد.

بر آمدگی‌ها و فرورفتگی‌های سطح میلگرد آجدار به جهت تامین چسبندگی بهتر با بتن ایجاد می‌شود.

بر اساس آیین‌نامه ACI 318 و آیین‌نامه بتن ایران، استفاده از میلگردهای صاف تنها به عنوان دور‌پیچ ستون‌ها مجاز است و در سایر موارد حتما باید از میلگرد آجدار استفاده کرد.

از نظر شکل‌پذیری فولاد به سه دسته‌ی فولاد نرم، فولاد نیمه‌سخت و فولاد سخت تقسیم می‌شود.

منحنی تنش- کرنش در فولاد نرم دارای ناحیه تسلیم کاملا مشهود، در فولاد نیمه‌سخت دارای ناحیه‌ی بسیار محدود است؛ درحالیکه در فولاد سخت فاقد ناحیه‌ی تسلیم مشخص است.