مقاله تحلیلی: ژان رودولف پرونت چگونه موجب پیشرفت طراحی پل‌ها شد؟

ژان رودولف پرونت یک مهندس سازه فرانسوی بود که به دلیل طراح پل‌های قوسی سنگی به‌خصوص پل کنکورد پاریس مشهور است. پرونت باعث پیشرفت طراحی پل با ترکیب اصول سبک گوتیک شد که در آن هر قوس به قوس کناری نیرو وارد می‌کند و موجب افزایش دهانه‌ها، قوس‌های مسطح و سبکی سازه‌ها می‌شود.

ژان رودولف پرونت در 27 اکتبر سال 1708 در سورنسس، حومه پاریس به دنیا آمد. در سال 1725 یعنی در 17 سالگی، او کارآموز دفتر ژان بوزیر، معمار شهر پاریس، شد. بوزیر به‌عنوان رئیس بخش کارهای عمومی برای پادشاهان لویی چهاردهم و لویی پانزدهم فعالیت می‌کرد. مسئولیت جاده‌ها، فاضلاب‌ها و ساختمان‌ها با او بود و معمار تمام فواره‌های عمومی پاریس در آن زمان بود. ده سال بعد، پرونت در شرکت Bridges and Highways پذیرفته شد و به‌عنوان مهندس مشاور النسون در نرماندی منصوب شد، سپس در طی دو سال به سرمهندس ارتقا یافت.

 در سال 1747، پرونت به پاریس فراخوانده شد تا مدیریت دفتر سلطنتی طراحان که به‌تازگی شکل گرفته بود و کارش آموزش و سرپرستی مهندسان پل و بزرگراه بود بر عهده بگیرد. او تا زمان مرگ یعنی تقریباً تا 50 سال بعد، این سمت را در اختیار داشت. در سال 1775، مرکز مهندسی به نام دانشکده پل‌ها و بزرگراه‌ها تغییر نام یافت و اکنون دانشکده فنّاوری پاریس است. بدون یک مدرس، در ابتدا 50 دانشجو به خودشان هندسه، جبر، مکانیک و هیدرولیک درس می‌دادند. این آموزش‌ها که به‌طورمعمول 4 تا 12 سال طول می‌کشید شامل بازدید از محل ساختمان‌ها، همکاری با دانشمندان و مهندسان و مشارکت در ترسیم نقشه قلمرو پادشاهی بود.

در سال 1747، به پرونت مسئولیت بررسی کار شرکت پل‌ها و بزرگراه‌ها در سرتاسر پادشاهی نیز داده شد و در سال 1763 سرمهندس پل‌ها و بزرگراه‌ها شد. بین سال‌های 1747 و 1791، 1500 مایل جاده تحت مدیریت وی ساخته یا تعمیر شد.

در طی ساخت یک پل در مانتس در سال 1763، پرونت کشفی کرد که انقلابی در ساخت پل‌های سنگی ایجاد کرد. با دو قوس که یکی تقریباً کامل و یکی به‌تازگی شروع شده بود، پرونت متوجه شد که فشار جانبی قوس تکمیل شده باعث حرکت پایه پل به سمت قوس دیگر می‌شود. او دریافت که قوس‌ها برای اعمال فشار جانبی به یکدیگر وابسته هستند و پایه‌های پل تنها نیاز به حمایت از بار عمودی دارند. او همچنین دریافت که فشار از طریق یک سری قوس به پایه پل منتقل می‌شود.

پیش از آن، پایه‌های پل برای تحمل کل بار هر قوس طراحی می‌شدند. کشف پرونت به این معنی بود که پایه‌های پل می‌توانند ازنظر اندازه کاهش یابند و درنتیجه تداخل در آبراهه‌ها و فرسایش ناشی از گرداب‌های کوچک را نیز کاهش دهند. بعد از تکمیل پل در مانتس در سال 1965، پرونت تئوری پایه‌های باریک و لاغر را برای پل نولی در امتداد رود سن، در حومه غربی پاریس، اعمال کرد. این پل از پنج دهانه 120 فوتی بین پایه‌هایی باضخامت 13 فوت تشکیل شده است که موجب ایجاد یک منظره باز می‌شود. پرونت نسبت ضخامت پایه پل به دهانه را از 5/1 به 9.3/1 کاهش داد.

شاهکار پرونت پل کنکورد بر روی رود سن و بین میدان کنکورد و لنگرگاه اورسه بود. این پل در سال 1772 طراحی شد، ولی تا سال 1787 به دلایل سیاسی افتتاح نشد، پرونت شخصاً در دهه 80 سالگی‌اش ساخت‌وساز این پل را نظارت می‌کرد. ساخت‌وساز پل در حین آشفتگی انقلاب فرانسه با استفاده از سنگ‌های حاصل از قلعه باستیل تخریب‌شده ادامه یافت. پل کنکورد آخرین کار پرونت بود و مهم‌ترین کار او در نظر گرفته می‌شود و تنها پل مشهور باقی مانده او است.

علاوه بر طراحی پل، پرونت با حمایت فنی شِیزی، در پروژه کانال بورگوندی از سال 1764 تا سال 1775، مشارکت کرد. این پروژه درواقع پروژه مدیریت آب در پاریس بود.

ژان رودولف پرونت در 27 فوریه سال 1794 در سن 85 سالگی در پاریس و یک سال بعدازاینکه قسمت عمده کار پل کنکورد به اتمام رسیده بود فوت کرد.

منبع

نوشته شده توسط تیم مترجمین موسسه 808

اگر دوست دارید به تیم مترجمین 808 بپیوندید، با ما تماس بگیرید.

دریافت فایل PDF مقاله برای اعضای VIP رایگان است. سایر کاربران با پرداخت ۵۰۰ تومان می توانند اقدام به دریافت این فایل کنند.