مقاله تحلیلی: چرا از میلگردهای فولادی در بتن استفاده می‌ شود؟

 همه می‌دانند که بتن در فشار و فولاد در کشش عملکرد خوبی دارند. فولاد در فشار هم خوب است اما به دلیل اینکه مقاومت بیش‌ازحدی دارد، مقطع عرضی آن معمولاً کوچک است و هرچه مقطع کوچک‌تر باشد احتمال کمانش بیشتر می‌شود، درحالیکه به دلیل مقاومت کم بتن، مقطع بزرگ‌تری می‌توانیم در اختیار داشته باشیم.

واقعیتی که ترکیب فولاد و بتن را ممکن می‌سازد این است که حجم بتن در گیرش کم می‌شود. فرض کنید یک میلگرد فولادی را در حجمی از بتن تازه قرار می‌دهیم. اگر بخواهیم این میلگرد را پس از گیرش بتن بیرون بکشیم، نیروی خیلی زیادی باید صرف کنیم. در صورتی که مقطع عرضی فولاد به‌صورت صفحه باشد، می‌توان با تلاش‌های متعدد فولاد را بیرون کشید.

در مثال اول، بتن فولاد را نگه می‌دارد درحالی‌که در مثال دوم فقط به آن می‌چسبد. نگه‌داشتن، به مقاومت، مخلوط بتن و گیرش بتن بستگی دارد. علاوه بر این، نگه‌داشتن، به وضعیت سطح میلگرد (صاف یا ناهموار) وابسته است.

از آرماتورهای فولادی به دلایل زیر استفاده می‌شود:

• ضریب افزایش گرما در بتن و فولاد تقریباً برابر است، به‌جز کشش‌های درونی زیاد که به دلیل متفاوت بودن افزایش گرمایی یا فشردگی است.
• سیمان چسبنده در بتن وقتی خشک می‌شود، در سطح میلگرد جمع و باعث می‌شود هر تنشی بین دو ماده منتقل شود. علاوه بر آن، میلگردهای فولادی به‌گونه‌ای ساخته شده‌اند که پیوند یا چسبندگی بین فولاد و بتن را افزایش می‌دهند.
• واکنش شیمیایی قلیایی در سیمان سخت شده، یک لایه غیرفعال در سطح فولاد می‌سازد تا مقاومت آن را در برابر زوال افزایش دهد.

از طرف دیگر، برای ارائه بهترین نتایج ممکن، آرماتورها باید دارای ویژگی‌های زیر باشند:

• اتصال با بتن
• مقاومت نسبی زیاد
• شکل‌پذیری
• مقاومت در برابر پوسیدگی

منبع

نوشته شده توسط تیم مترجمین موسسه 808

اگر دوست دارید به تیم مترجمین 808 بپیوندید، با ما تماس بگیرید.

دریافت فایل PDF مقاله برای اعضای VIP رایگان است. سایر کاربران با پرداخت ۵۰۰ تومان می توانند اقدام به دریافت این فایل کنند.