مقاله تحلیلی: تیرورق و اجزای تشکیل‌ دهنده آن

تیرورق نوعی از یک تیر I شکل است که از آن در مواردی که بارهای سنگینی وجود دارد و استفاده از مقاطع I شکل نورد شده مقرون‌به‌صرفه نیست، استفاده می‌شود. برای ساخت تیرورق، تیر I شکل به‌واسطه جوش یا پرچ به یک ورق فولادی متصل می‌شود. در ادامه به توضیح بخش‌های مختلف تیرورق و عملکرد هر یک می‌پردازیم.

اجزای تشکیل‌دهنده تیرورق

1. جان
2. بال
3. سخت‌کننده یا استیفنر

جان

به ورق بلندی که به‌صورت عمودی در بخش مرکز تیرورق قرار دارد، جان تیرورق می‌گوییم. با استفاده از جان، بال‌های تیرورق در فاصله موردنظر از هم قرار می‌گیرند. جان وظیفه تحمل برش به وجود آمده در تیرورق را بر عهده دارد.

بال‌ها

بال‌ها یا ورق‌های بال، المان‌های افقی در تیرورق هستند که در بالا و پایین آن قرار می‌گیرند و توسط جان از هم جدا می‌شوند. نقش اصلی بال مقاومت در برابر لنگر خمشی ایجاد شده در تیر است. بال بالایی با ایجاد فشار در مقابل لنگر خمشی مقاومت می‌کند و بال پایینی نیروی کششی را تحمل می‌کند. بال‌ها باید عرض و ضخامت مناسبی داشته باشند تا در برابر لنگرهای خمشی مقاومت مطلوبی از خود نشان دهند.

سخت‌کننده

استیفنر‌ها به دو دسته اصلی تقسیم می‌شوند:

1. استیفنرهای عمودی
2. استیفنرهای افقی

الف) سخت‌کننده‌های عمودی

به سخت‌کننده‌ها یا استیفنرهای عمودی که با بال‌های تیرورق زاویه قائمه تشکیل می‌دهند، سخت‌کننده عرضی هم گفته می‌شود. این سخت‌کننده‌ها نیز به دو دسته سخت‌کننده‌های انتهایی و سخت‌کننده‌های میانی تقسیم می‌شوند. این تقسیم‌بندی بر اساس موقعیت قرارگیری سخت‌کننده‌ها در تیرورق صورت می‌گیرد.

سخت‌کننده‌های انتهایی در هر دو انتهای تیرورق به‌کاربرده می‌شوند. این سخت‌کننده‌ها بار را از تیر‌ها به تکیه‌گاه‌ها منتقل می‌کنند. در تیرورق، بعضی از قسمت‌های ناحیه انتهایی جان تحت بارهای فشاری قرار دارند. به سبب وجود این بارها، جان مقطع ممکن است دچار خرابی شود. در اینجا سخت‌کننده‌های انتهایی نقش مهمی در جلوگیری از خرابی جان تیرورق بازی می‌کنند. به سخت‌کننده‌های انتهایی، سخت‌کننده‌های تکیه‌گاهی نیز گفته می‌شود.

از سخت‌کننده‌های میانی زمانی استفاده می‌شود که روی تیرورق بارهای متمرکز وجود داشته باشد. هنگامی که ضخامت جان از عمق آن خیلی کم‌تر باشد (کمتر از 1/85 عمق جان)، ممکن است جان در اثر برش دچار کمانش شود. در این حالت، استیفنرهای میانی به‌منظور افزایش مقاومت جان در برابر کمانش، مورد استفاده قرار می‌گیرند.

ب) سخت‌کننده‌های افقی

سخت‌کننده‌های افقی، موازی با ورق‌های بال به‌کاربرده می‌شوند. به این سخت‌کننده‌ها، سخت‌کننده طولی نیز گفته می‌شود. این استیفنرها مقاومت جان را در برابر کمانش افزایش می‌دهند. استیفنرهای افقی به دو صورت ممتد یا غیرممتد کار گذاشته می‌شوند. سخت‌کننده‌های غیر ممتد بین سخت‌کننده‌های عرضی قرار می‌گیرند بدون اینکه با آن‌ها در تماس باشند. سخت‌کننده‌های افقی هیچ باری را از بال یا جان متحمل نمی‌شوند و تنها در مقاومت جان در برابر کمانش تأثیر دارند.

منبع

 نوشته شده توسط تیم مترجمین موسسه 808

 اگر دوست دارید به تیم مترجمین 808 بپیوندید، با ما تماس بگیرید.

دریافت فایل PDF مقاله برای اعضای VIP رایگان است. سایر کاربران با پرداخت ۵۰۰ تومان می توانند اقدام به دریافت این فایل کنند.