هنگامی که پل‌ها به طور ناگهانی سقوط می‌کنند، نقص در طراحی یا ساخت و ساز، یا بازرسی و تعمیر و نگهداری ناکافی، معمولا از دلایل آن است.

علل شایع خرابی پل‌ها:

نگهداری نامناسب از پل

حتی مقاوم‌ترین پل‌های جهان هم نیاز به تعمیر و نگهداری دارند. زمانی که از یک پل به خوبی نگهداری نمی‌شود و حتی بازرسی‌های منظمی از آن صورت نمی‌گیرد، این پل محکوم به فروریزی خواهد شد. در واقع، بسیاری از پل‌ها اگر نگهداری آنها به نحو درستی صورت بگیرد، همچنان می توانند قابل استفاده باشند. کارشناسان باید هر چند مدت یک بار، پل را بررسی کنند و در صورت لزوم قسمت‌های پوسیده و زنگ‌زده را تعویض و جایگزین کنند، قسمت‌های زهکشی را تمیز کنند، روکش رنگ آن را تجدید کنند و تکیه‌گاه‌های بیشتری را در مواردی که پل بیش از ظرفیت خود کارکرد دارد، اضافه کنند.

نقص و عیب در طراحی

بدیهی است که یک پل باید به نحو درستی طراحی شود. با این حال، اهمیتی ندارد که چگونه یک پل به نحو درستی طراحی و برنامه‌ریزی می شود، هنوز هم جای خطا و بروز اشتباه در پیش‌بینی حوادث آینده که ممکن است در مورد یک پل رخ دهد، وجود دارد.

مصالح استفاده‌شده

یک پل را می‌توان با مصالح متفاوتی ساخت. مصالحی که استفاده می شوند باید قابلیت سازگاری با تنش‌ها و ضربه‌هایی که هر روز به پل وارد می‌شود را داشته باشند. این موضوع باید به واسطه وجود حاشیه خطا تأمین شود؛ بنابراین، استفاده از هر پلی باید در محدوده ظرفیت مصالح استفاده شده در ساخت آن باشد.

سیل

در ابتدا، این طور به نظر می‌رسد که آب ممکن نیست سبب ریزش یک پل فولادی- بتنی شود. با این حال، بلایای طبیعی مانند سیل می‌توانند همراه با تغییر و تحولات متفاوتی باشند. به عنوان مثال، یک رودخانه ممکن است هنگام سرریز شدن با جریان آب‌های پرخروش خودآوارهای زیادی را به همراه بیاورد و سرانجام ممکن است سبب ریزش پل شود.

خوردگی فونداسیون پل یکی دیگر از راه‌هایی است که سیل می تواند موجب تخریب آن شود. جریان دائمی آب سبب سایش خاک‌های اطراف ستون‌های پل می شود. حتی در شرایط معمولی هم یک رودخانه در طی سال‌ها سایش می‌تواند سبب ریزش یک پل شود.