در این شیوه در طراحی ساختمان و در هر طبقه و در یک یا چند دهانه (فاصله دو ستون) ورق فولادی قرار داده می‌شود. دیوار‌های فولادی یکی از روش‌هایی است که در آن نیروی حاصل از زلزله توسط دیوار نازک فولادی جذب و کمترین خسارت به بنا وارد می‌شود. برتری این روش علاوه بر نازک‌تر بودن دیوار فولادی (3 تا 5 میلیمتر در مقایسه با 30 سانتی‌متر) امکان عبور آسان تاسیسات در مقایسه با بتن مسلح، امکان تعویض دیوار پس از وارد شدن نیرو های زلزله و قیمت ارزان‌تر آن است.

اشکالی که پیش از این در کاربردی کردن این نوع دیوار وجود داشت، نبود محاسبات و شناخت رفتار دقیق دیوار بود که امروزه این محاسبات به راحتی انجام می‌پذیرد.

سبک‌تر شدن اسکلت ساختمان به میزان 20 تا 50 درصدی و کاهش هزینه‌های پی‌سازی از دیگر برتری‌های کاربرد دیوار‌های برشی فولادی است با استفاده از محاسبات انجام شده می‌توان بنا را به گونه‌ای طراحی کرد که نیرو‌های زلزله در این ورق‌های فولادی متمرکز شوند.

دیوار برشی فولادی از تعدادی پانل برشی تشکیل شده است، که هر پانل برشی از یک ورق فولادی و تیر و ستون‌هایی که ورق را احاطه کرده‌اند، شکل می‌گیرند. دیوار برشی فولادی مشابه یک تیر ورق طره فولادی است که در آن ستون‌ها به منزله بال‌های تیر ورق، تیر‌های طبقات همانند سخت‌کننده‌های آن و ورق فولادی به مشابه جان آن می‌باشد.

دیوار برشی فولادی، جایگزین تمیزتر و سریعتر، به لحاظ اجرایی و ایمن‌تر، به لحاظ مقاومت و رفتار نسبت به دیوار برشی بتنی می باشد. از نقطه نظر مقایسه با سیستم‌های مهار بندی و از نظر سختی برشی این سیستم سخت‌ترین سیستم‌های مهاربندی محسوب می‌شود. با توجه به امکان ایجاد بازشو در هر نقطه‌ی آن، کارآیی همه سیستم‌های مهار بندی را از این نظر دارا ست.

نتایج تحقیقات نشان می‌دهد که رفتار سیستم در محیط الاستیک و همچنین میزان جذب انرژی آن نسبت به سیستم‌های مهار بندی بهتر است. در این سیستم تعدیل تنش‌ها به مراتب بهتر صورت گرفته و رفتار سیستم بخصوصدر محیط پلاستیک مناسب تر است.

 منبع: عناصر و جزئیات ساختمانی، مولف: مهندس علی مختاریان