مقاله تحلیلی: انواع آسانسور در ساختمان‌ ها

آسانسورها پلتفرم‌های مکانیکی هستند که از آن‌ها برای جابجایی و یا انتقال عمودی افراد و وسایل بین دو یا چند طبقه استفاده می‌شود. آسانسورها در واقع در قالب یک شفت طراحی می‌شوند که طبقات مختلف را به هم وصل می‌کند. به همین جهت آسانسورها بخش مهمی از هر ساختمان مسکونی و تجاری هستند.

آسانسورها یا بالابرها معمولاً در ساختمانی‌هایی با بیش از ۴ طبقه استفاده می‌شوند. در این مقاله به بحث درباره انواع مختلف آسانسورها در ساختمان‌ها و همچنین ویژگی‌های هرکدام می‌پردازیم.

آسانسورها را بر اساس کاربرد و نحوه عملکرد مکانیزم آن‌ها می‌توان به انواع مختلفی دسته‌بندی کرد.

دسته‌بندی بر اساس کاربرد

• آسانسورهای مخصوص جابجایی افراد: از این آسانسورها در آپارتمان‌ها، اقامتگاه‌ها، هتل‌ها و غیره باهدف جابجایی افراد استفاده می‌شود.
• آسانسورهای خدماتی: از این آسانسورها برای جابجایی وسایل و همین‌طور افراد استفاده می‌شود.
• آسانسورهای باربر: از این آسانسورها معمولاً برای حمل و جابجایی کالا به همراه متصدیان آسانسور و افراد دخیل در بارگیری و تخلیه استفاده می‌شود.

 دسته‌بندی بر اساس مکانیزم عملکرد

آسانسورهای کششی

 آسانسورهای کششی با استفاده از کابل‌هایی که از یک چرخ متصل به یک موتور الکتریکی می‌گذرند عمل می‌کنند و وقتی موتور الکتریکی شروع به کار می‌کند چرخ شروع به حرکت می‌کند. در ادامه کابل کشیده می‌شود و اتاقک آسانسور شروع به حرکت می‌کند.

در این سیستم چرخ معمولاً در بالاترین طبقه قرار دارد. به‌علاوه در این نوع از یک وزنه تعادل استفاده می‌شود تا آسانسور کارآمدی بیشتری داشته باشد و وزن اتاقک، افراد یا وسایل جبران شود. به‌این‌ترتیب سرعت چرخ و هماهنگی آن با کابل تنظیم می‌شود. آسانسورهای کششی برای ساختمان‌هایی تا ارتفاع ۲۰۰۰ فوت مناسب هستند.

آسانسورهای کششی دو نوع هستند:

• دنده‌ای: در این نوع، چرخ به‌واسطه یک گیربکس متصل به موتور حرکت می‌کند. سرعت این آسانسورها تا ۵۰۰ فوت در دقیقه می‌رسد. حداکثر مسافت عمودی که این آسانسورها می‌توانند طی کنند ۲۵۰ فوت است.
• بدون دنده: در این نوع، چرخ مستقیماً به موتور متصل است. سرعت این آسانسورها به ۲۰۰۰ فوت در دقیقه می‌رسد و حداکثر مسافتی که این آسانسورها می‌توانند طی کنند حدود ۲۰۰۰ فوت است. این آسانسورها بهترین انتخاب برای ساختمان‌های بلندمرتبه هستند.

آسانسورهای هیدرولیک

آسانسورهای هیدرولیک یک پیستون در قسمت پایین دارند که اتاقک را وادار به حرکت می‌کند. موتور الکتریکی به‌واسطه فشار بر روغن یا هر سیال هیدرولیک دیگر پیستون را وادار به حرکت می‌کنند. این نوع آسانسورها در مقایسه با آسانسورهای کششی سرعت کمتری دارند.

 آسانسورهای هیدرولیکی برای ساختمان‌های ۲ تا ۸ طبقه مناسب هستند. حداکثر سرعت این آسانسورها ۲۰۰ فوت در دقیقه است.

آسانسورهای هیدرولیکی را می‌توان به سه دسته تقسیم کرد:

• آسانسورهای هیدرولیکی معمولی: این آسانسورها یک قرقره بزرگ در زیر سطح چاله آسانسور دارند. به این صورت وقتی آسانسور پایین می‌آید، چاله آسانسور از پیستون جمع کننده پشتیبانی می‌کند. مسافتی که این آسانسورها می‌توانند طی کنند تقریباً ۶۰ فوت است.
• آسانسورهای هیدرولیکی بدون حفره: این آسانسورها شبیه نوع قبلی هستند با این تفاوت که نیازی به قرقره یا حفره در زیر چاه آسانسور ندارند. پیستون تلسکوپی امکان طی کردن ۵۰ فوت را در این آسانسورها ممکن می‌کنند. این مقدار برای پیستون‌های غیر تلسکوپی حدود ۲۰ فوت است.
• آسانسورهای هیدرولیکی دارای کابل: این آسانسورها برای حرکت کردن از کابل‌ها و پیستون‌ها استفاده می‌کنند. حداکثر مسافتی که این آسانسورها می‌توانند طی کنند ۶۰ فوت است.

آسانسورهای بدون موتورخانه

آسانسورهای بدون موتورخانه می‌توانند هم کششی و هم هیدرولیکی باشند. در این نوع آسانسورها می‌توان برای انجام عملیات نگه‌داری و تعمیراتی از بالای کابین آسانسور اقدام کرد.

آسانسورهای خلاء 

در این سانسورها از هیچ کابل یا سیستم قرقره‌ای استفاده نمی‌شود. این آسانسورها در واقع درون یک محفظه خلاء قرار دارند و با کنترل فشار هوا کار می‌کنند. از این آسانسورها معمولاً در ساختمان‌های مسکونی با ظرفیت ۱ تا ۳ نفر استفاده می‌شود.

منبع

نوشته شده توسط تیم مترجمین موسسه 808

اگر دوست دارید به تیم مترجمین 808 بپیوندید، با ما تماس بگیرید.

دریافت فایل PDF مقاله برای اعضای VIP رایگان است. سایر کاربران با پرداخت ۵۰۰ تومان می توانند اقدام به دریافت این فایل کنند.