مقاله تحلیلی: بازسازی آمفی‌ تئاتر جان آنسون فورد

در سال 2012 شرکت Structural Focus و تیم پروژه به رهبری معمار مشهور Brenda Levin شروع به نوسازی و گسترش آمفی‌تئاتر تاریخی جان آنسون فورد در میان تپه‌های هالیوود در لس‌آنجلس کردند. این پروژه شامل نوسازی تئاتر تاریخی و ساخت یک ساختمان به اسم Ford Terrace بود که همه این‌ها در داخل محدوده فعلی آمفی‌تئاتر انجام می‌شد. توپوگرافی و ماهیت تاریخی پروژه چالش‌های سازه‌ای منحصربه‌فردی برای تیم ایجاد کرده بود.

آمفی‌تئاتر تاریخی در گذرگاهCahuenga  و روی شیب‌های تند تپه‌های لس‌آنجلس ساخته شده است. این ساختمان ابتدا با چوب در سال 1920 ساخته شد و پس از اینکه در سال 1929 طی یک آتش سوری تخریب شد، در سال 1931 با بتن مسلح بازسازی شد (شکل 1). با گذر زمان و افزایش سن سازه، شواهدی از نیاز به بهسازی در سازه دیده شد. در شروع پروژه نوسازی تیم پروژه ساعت‌ها وقت صرف کرد تا بفهمد سازه موجود چگونه در توپوگرافی این ناحیه قرار گرفته است. اولین چالش درک طرح ساختمان موجود و سازه آن بود، زیرا هیچ نقشه سازه‌ای وجود نداشت. نبود نقشه‌ها به این معنا بود که بحث آرماتور فولادی در المان‌های بتنی نامشخص باقی ماند. تحلیل تمام اعضای سازه‌ای بتنی موجود یکی از چالش‌های پروژه بود.

دامنه تپه‌های یک دره تنگ پشت آمفی‌تئاتر بود که در آن چند دیوار حائل سنگی پله‌ای در حال فروریختن قرار داشت. واضح بود که بازسازی دیوارهای حائل ضروری بود. 

زمان زیادی صرف همکاری با پیمانکار شد تا یک طرح که بتواند روی دامنه تپه ساخته شود، حاصل گردد؛ زیرا دیوارهای حائل باید در شیب تند دره، به‌صورت پله‌ای و به سمت پایین ساخته می‌شدند. هماهنگی انتقال مصالح ساختمانی و ماشین‌آلات سنگین نیازمند ایده‌ای خارج از چارچوب ذهنی بود. راه‌حل نهایی استفاده از یک جرثقیل بزرگ برای حمل و انتقال مصالح ساختمانی و ماشین‌آلات به دامنه دره یعنی جایی که باید دیوارهای حائل ساخته می‌شد، ‌بود (شکل 2).

استیج اصلی در مرکز فضایی که صندلی‌ها تعبیه‌شده بودند قرار نداشت. تیم طراحی باید یک صحنه جدید می‌ساخت که در مرکز قرار داشته باشد. همچنین بخشی از فضای زیرزمینی واقع در زیر صحنه استیج به دلیل دامنه شیب‌دار که زیر دال قرار داشت قابل استفاده نبود. با بازسازی استیج، فضای قابل استفاده بیشتری در زیر ایجاد شد. این کار باعث ایجاد فضای پشت‌صحنه بیشتری برای هنرمندان شد. استیج بتنی جدید با یک دیوار حائل بتن مسلح در پیرامون آن ساخته شد (شکل 3). دیوارهای حائل جدید سربار ناشی از برج‌های سمت راست و چپ استیج و همچنین دیوارهای حائل ساخته شده در دامنه تپه را هم تحمل می‌کند. سوراخ‌های متعددی در مجاورت سازه موجود ایجاد شد تا اندازه و عمق پی موجود مشخص‌شده و بار اضافی سازه تعیین شود.