مقاله تحلیلی:‌ زلزله بعدی گسل‌ هایوارد چقدر مخرب خواهد بود؟

  درحالی‌که از آخرین زلزله این گسل بیش از ۱۵۰ سال می‌گذرد، کارشناسان معتقدند که تا همین حالا هم وقوع زلزله بعدی در این گسل به تأخیر افتاده است.

  این گسل از اواسط دهه ۱۸۰۰ تاکنون به طرز چشمگیری تغییر کرده و در حال حاضر بسیار پرجمعیت شده و توسعه‌یافته است. باوجودی که تلاش‌های زیادی‌ها برای مقابله با یک زلزله قدرتمند انجام‌شده اما آیا این منطقه خلیجی آمادگی مقابله با زلزله بعدی را دارد؟

 بسیاری مثل  USGS (سازمان زمین‌شناسی آمریکا)‌ معتقدند که کار‌های گسترده تری باید انجام شود؛ اما زلزله مذکور  دقیقاً چقدر مخرب خواهد بود؟ آیا با اطمینان می‌توان گفت که تمام پول و زمانی که در منطقه سرمایه‌گذاری شده به معنای آماده بودن آن برای رویارویی با زلزله بعد است؟

 گسل‌ هایوارد

 گسل‌ هایوارد یا به عبارت صحیح‌تر منطقه گسل‌ هایوارد در امتداد قسمت غربی تپه‌های شرقِ خلیج سانفرانسیسکو واقع‌شده است. طول تقریبی این گسل ۱۱۹ کیلومتر است که پتانسیل ایجاد زلزله‌های بسیار مخربی را دارد.

این گسل از برخی نواحی پرجمعیت منطقه سانفرانسیسکو ازجمله ریچموند، ال سریتو، برکلی، سان لئاندرو،‌ کاسترو ولی، هایوارد،‌ یونین سیتی، فریمانت و سن خوزه عبور می‌کند. بر اساس آخرین اطلاعات بیش از ۲ میلیون و ۴۰۰ هزار نفر در نزدیکی این گسل زندگی می‌کنند.

گسل مذکور تقریباً با یکی دیگر از گسل‌های خطرناک به نام  سن آندرس که در ساحل شبه‌جزیره سانفرانسیسکو واقع‌شده است موازی قرار دارد. در واقع گسل ‌هایوارد بخشی از یک گسل بزرگ‌تر به نام سن آندرس است که از خلیج کالیفرنیا در جنوب تا کیپ مندوچینو در شمال می‌گذرد.

در واقع سیستم گسل ‌هایوارد مرز بین دو صفحه تکتونیکی اصلی زمین که در واقع صفحه تکتونیکی امریکای شمالی و صفحه تکتونیکی اقیانوس آرام هستند را تشکیل می‌دهد.

با توجه به‌اندازه و سایز گسل، هایوارد پتانسیل ایجاد زلزله‌های به‌شدت مخربی را دارد. با توجه به اینکه نمی‌توان از وقوع زلزله مخرب بعدی جلوگیری کرد، تمرکز جمعیت اطراف گسل یک خطر بزرگ به‌حساب می‌آید.

 آخرین زلزله بزرگ گسل ‌هایوارد چه زمانی اتفاق افتاد؟

آخرین زمین‌لرزه ویرانگر گسل ‌هایوارد در این منطقه در بیست و یکم اکتبر سال ۱۸۶۸ میلادی به وقوع پیوست. این واقعه بسیار مخرب بود و برآوردهای بعد از آن نشان داد که شدت آن حداقل ۶.۸ ریشتر بوده است.

بر اساس گزارشUSGS، این زلزله ۴۰ ثانیه به طول انجامید. در این زمین‌لرزه، ساختمان‌های آجری و دیوارها و دودکش‌ها به‌شدت آسیب دیدند و فروریختند.

در هایوارد باوجود آسیب‌های زیرساختی فراوان، آسیب‌های جانی نسبتاً کمی بر جای ماند. تنها پنج نفر جان خود را از دست دادند و ۳۰ نفر زخمی‌شدند؛ اما باید این نکته را یادآوری کرد که در آن زمان جمعیت منطقه هایوارد نسبتاً کم بود. تکرار آن اتفاق در این زمان به‌مراتب مرگبارتر خواهد بود.

سانفرانسیسکو از زلزله مصون نماند و در اثر زلزله‌ هایوارد حدود ۳۵۰ هزار دلار معادل ۶ میلیون و دویست هزار پوند به لحاظ مالی خسارت دید. تا قبل از این‌که زلزله سانفرانسیسکو در سال ۱۹۰۶ رخ دهد، زلزله‌ هایوارد به‌عنوان زلزله سانفرانسیسکو نامیده می‌شد.

بااین‌وجود، واقعه مذکور به‌عنوان مخرب‌ترین واقعه تاریخ کالیفرنیا به‌حساب می‌آید. زمین شناسان و زلزله شناسان سال‌های زیادی روی این منطقه مطالعه کردند و درنتیجه دریافتند که پنج زلزله اصلی و مهم در آن رخ‌داده که به‌صورت میانگین هر ۱۴۰ سال یک‌بار یا بیشتر به وقوع پیوسته‌اند. لذا چون بیش از صد و پنجاه سال از آخرین زمین‌لرزه مخرب، می‌گذرد، کارشناسان معتقدند وقوع زلزله بعدی همین حالا هم به تأخیر افتاده است. بسیاری از کارشناسان معتقدند که احتمال این‌که زلزله بعدی در ۳۰ سال آینده یا بیش‌تر رخ بدهد، زیاد است.

تغییرات پس از زمین‌لرزه گسل‌ هایوارد در سال ۱۸۶۸

بعدازاین زلزله مهندسان اقدام به مقاوم‌سازی ساختمان‌های موجود در سرتاسر خلیج کردند. بسیاری از ساختمان‌های بنایی قدیمی توسط میل مهارهای آهنی و مهاربندهایی که سقف‌ها و دیوارها را به هم متصل می‌نمود، مقاوم‌سازی شدند.

همچنین اقداماتی جهت حصول اطمینان از این‌که آیا هر ساختمان جدید در برابر زمین‌لرزه مقاوم است یا خیر نیز انجام شد. سال‌ها بعد مهم‌ترین نوآوری صنعت ساختمان یعنی ظهور قاب‌های فولادی در سال ۱۸۸۵ اتفاق افتاد. تمام اقدامات مذکور برای هر ساختمانی که بین سال‌های ۱۸۸۵ تا ۱۹۰۶ ساخته‌شده بود، انجام شد تا برای زلزله قوی سال ۱۹۰۶ آمادگی داشته باشند.

زلزله مخرب جدید گسل‌ هایوارد چگونه خواهد بود؟

خیلی چیزها از سال ۱۸۶۸ تغییر کرده است. اکنون منطقه هایوارد به‌شدت پرجمعیت شده و باوجود هشدار مهندسان، این منطقه به‌شدت توسعه‌یافته است و صدها خانه مسکونی و سازه‌های دیگر در مسیر گسل ساخته‌شده است.

همچنین بسیاری از مسیرهای حمل‌ونقل عمومی، بزرگراه‌های اصلی و بسیاری از جاده‌ها از این منطقه عبور می‌کنند.  بسیاری از خطوط لوله انتقال گاز، آب و خطوط انتقال برق روی گسل هستند.

همچنین احتمال زیادی وجود دارد که نه‌تنها وقوع رویداد اصلی بسیار مخرب باشد، بلکه عملیات امداد و نجات به دلیل پس‌لرزه‌ها با اختلال روبرو خواهد شد. به‌احتمال‌زیاد این لرزش¬های مداوم باعث آسیب بیش¬تر ساختمان ها و زیرساخت‌هایی می‌شود که در اثر رویداد اصلی ضعیف شده‌اند. لرزش¬های مداوم می‌تواند باعث غافلگیری بسیاری از افرادی که معتقدند خطر اصلی دفع شده شود.

آیا می‌توان از تلفات جانی و مالی جلوگیری کرد؟

USGS نسبت به سایر سازمان‌ها، به‌صورت گسترده‌تری در اجرای سناریوهای مختلف و آزمایش آن‌ها اقدامات لازم را انجام داده است. سناریوهای USGS  یک ابزار عالی برای برنامه ریزان است تا با آن استراتژی‌های مختلف مقابله با زلزله بزرگ بعدی را آزمایش کنند. طبق برآوردها آسیب‌های ناشی از یک زلزله بزرگ و پس‌لرزه‌های آن باعث ایجاد مشکلات قابل‌توجهی می‌شود. سازه‌های بلندمرتبه قدیمی با قاب خمشی فولادی و سازه‌های بتنی جدیدتر در اوکلاند و سانفرانسیسکو باید به مدت حداقل ۱۰ ماه خالی از سکنه شوند.

تعداد ۷۷ هزار خانوار، محل زندگی خود را از دست خواهند داد. اختلال در عملکرد زیرساخت‌ها بعد از زلزله و آتش‌سوزی باعث جابجایی ۱۵۲ هزار خانوار و بالغ‌بر ۴۱۱ هزار نفر می‌شود.

 امروزه با مشخص شدن آسیب‌های احتمالی و سناریوهای خوبی که تعریف ‌شده‌اند می‌توان مقامات و شهروندان برای انجام اقدامات لازم توجیه کرد.

اما تنها با اجرا و حل مدل‌های کامپیوتری می‌توان این کار را انجام داد. برگزاری کارگاه‌های اجرایی منظم در کلیه جوامع یک موضوع حیاتی است.

منبع

نوشته شده توسط تیم مترجمین موسسه 808

اگر دوست دارید به تیم مترجمین 808 بپیوندید، با ما تماس بگیرید.

دریافت فایل PDF مقاله برای اعضای VIP رایگان است. سایر کاربران با پرداخت ۵۰۰ تومان می توانند اقدام به دریافت این فایل کنند.