پی گسترده

 معمولاً در خاک‌هایی با ظرفیت باربری کم، بارهای سازه‌ای سنگین با استفاده از پی‌های گسترده تحمل می‌شوند. همچنین در صورتی که سازه در معرض نشست در یک ناحیه تحت حفاری قرار گیرد و یا در حالتی که رفتار نامطلوبی از آب زیر زمینی مشاهده شود، انتخاب پی‌های گسترده در اولویت قرار می‌گیرد. در حالتی که استفاده از شمع‌ها قابل توجیه نباشد و اجرای پی منفرد غیر ممکن باشد، پی‌های گسترده راهکاری مناسب و مقرون به صرفه در شرایط مختلف محلی به شمار می‌آیند.

شالوده‌های گسترده به صورت یک دال بتنی مسلح ضخیم بر روی کل فضای در حال ساخت اجرا می‌شوند. دال به وسیله میلگرد‌ها در زوایای مناسب نسبت به یکدیگر در پشت و جلوی دال (شبکه میلگرد) تقویت می‌شود. به طور کلی، نگه داشتن بار ستون به وسیله تیر‌های اصلی معکوس و تیر فرعی ضروری می‌باشد. این تیرها به صورت یکپارچه با دال گسترده ریخته می‌شوند.

روش ساخت پی گسترده

1. تمام سطح مورد نظر به علاوه یک عرض ۳۰ سانتی متری اضافه‌تر از هر طرف حفاری می‌گردد.
2. بستر مورد نظر کوبیده و آب پاشی می‌گردد.
3. سپس لایه‌ای از بتن کم عیار بعنوان پوشش تحتانی با ضخامت مورد نظر روی بستر مذکور ریخته می‌شود.
4. در مرحله بعدی آرماتور بندی با قطر و فواصل مشخص شده در نقشه‌های طراحی روی بتن مگر قرار می‌گیرد.
5. سپس بتن اصلی- همراه با عملیات ویبره کردن- به ضخامت مورد نظر ریخته می‌شود.
6. بتن پی به شکل مناسبی با توجه به شرایط پروژه عمل آوری می‌گردد.
7. در شرایطی که بارهای وارده خیلی زیاد باشند می‌توان شبکه‌ای از تیرهای بتنی ضخیم -که در زیر ستون‌ها قرار می‌گیرند- را نیز به پی مورد نظر افزود.