سه سال پیش خبر رسید که یک تیم هلندی نوعی سیمان بیولوژیکی ساخته‌اند که می‌تواند ترک‌های خود را ترمیم کند. آنها اعلام کردند برای استفاده از این سیمان در ساخت و سازهای واقعی دست کم به سه سال زمان نیاز دارند و حالا وقت آن رسیده که نگاهی به کاربرد این ماده در جهان حقیقی کنیم.
این سیمان حاصل همکاری دو دانشمند به نام‌های اریک اشلنجن و هنک جانکرز است و نخستین بار در سال ۲۰۱۲ میلادی و با رونمایی از «سیمان زیستی» یا «biocement» خبرساز شدند.

سیمان سنتی را با باکتری و کپسول‌هایی از لاکتات کلسیم ترکیب می‌کنند. زمانی که یک ترک در بافت سیمانی شکل می‌گیرد آب به داخل آن سازه نفوذ کرده و باکتری‌ها را «فعال» می‌کند و آن باکتری‌ها هم لاکتات کلسیم را می‌خورند. با این کار کلسیت تولید می‌شود (که یکی از مواد تشکیل‌دهنده آهک است) و با انباشته شدن آن روی هم فضای خالی ایجاد شده میان لبه‌های ترک پر می‌شوند.

در سال ۲۰۱۲، این پروژه همچنان در مرحله تست به سر می‌برد و پس از سه سال امکان عملیاتی‌سازی آن در جهان واقعی فراهم شد. جانکرز و همکارش از این ترکیب در یک ساختمان واقعی استفاده کردند (ایستگاه حفاظت از محیط زیست در نزدیکی یک دریاچه) و کارایی آن را به صورت عملی نشان دادند.