در روش طراحی سازه به روش حالت‌های حدی (Load and Resistance Factor Design)، بارهای واقعی را که به سازه وارد می‌شوند را در نظر نگرفته بلکه مقدار آن‌ها را با اعمال ضرایبی، بزرگتر از واقعیت در نظر گرفته می‌شود.

منظور از بار می‌تواند، لنگر خمشی، نیروی محوری و نیروی برشی باشد. اگر سازه با این بار به خرابی برسد قابل قبول بوده و داریم:

 خرابی > یا = (ضریب بار ) x (بار وارده)