جدول 1604.5 از IBC مجموعه‌ای از خطرهای پیش رو در ساختمان‌ها و سازه‌های دیگر است. اصل مهم و اساسی در رده بندی خطرها، تشخیص تأثیرات شکست بر سازه است. در ساختمان‌های خالی از سکنه و ساختمان‌های شلوغ این تأثیرات به‌طور واضح نمایان است. قسمت 202 IBC خطرهای طبقه بندی شده را به این شرح بیان می‌کند: یک طبقه بندی برای ساختمان‌ها و دیگر سازه‌ها برای تعیین خطر و عملکرد غیرقابل قبول ناشی از بارهای سیل و زلزله و باد و برف یخبندان.

طبقه‌بندی خطرها در IBC برای تعدادی از اهداف شامل تعیین ضرایب اهمیت که در جدول ۱-۵-۲ در ASCE 7-10 به‌خوبی بیان شده و همچنین برای یکپارچگی ساختاری خروج و بالابر و نرده بخش 403.2.3 از IBC در نظر گرفته شده، برای تعیین سرعت باد هم قسمت 1609.3 IBC تعبیه شده است.

برای حمایت از بازشوها در برابر باد از قسمت 05/03/1613 و برای بازرسی ویژه و مشاهده ساختاری از فصل ۱۷ IBC استفاده می‌شود. چهار رده خطر (RC) وجود دارد اعم از: خطرهای کم (RC I). خطرهای زیاد (RC IV) و رده‌های بین این دو رده RCI و RCII و RCIII برای سازه‌هایی است که ساکنین کمی دارند و یا سازه‌هایی که زمان محدودی در معرض بارگذاری زیست‌محیطی قرار دارند.

RC II و RC III برای ساختمان‌هایی با جمعیت بیشتری نسبت به نوع قبلی هستند.

RC IV برای ساختمان‌هایی با ساکنین بیشتر و برای ساختمان‌هایی که برای تجمعات عمومی طراحی شده‌اند و همچنین برای بخشی از زیر ساخت‌ها مانند تولید برق و یا دارای تجهیزات آب درمانی و ساختمان‌هایی که ریزش آن‌ها ضرر جانی نمی‌رساند اما به دلیل صدمه به تجهیزات ضرر اقتصادی زیادی دارد، است. RC IV برای سازه‌هایی بااهمیت بالا است مثل بیمارستان‌ها یا ساختمان آتش نشانی و همچنین برای سازه‌هایی استفاده می‌شود که دارای امکانات برای حفظ فشار و اطفای حریق هستند؛ و یا برای سازه‌هایی که دارای مواد بسیار خطرناک هستند که انتشار آن اثرات بالقوه ویرانگری در محیط زیست ایجاد می‌کند.