رمپ وسیله‌ای است که دو سطحی را که با یکدیگر اختلاف دارند بصورت شیبدار به هم مرتبط می‌سازد. (انسان از قدیم الایام برای رسیدن به نقاط بالا یا پایین و نیز حمل مصالح از رمپ استفاده کرده است. مثلا در گذشته هنگامی که می‌خواستند ساختمان‌های بلند بسازند و امکان بالا بردن مصالح سنگین را به صورت عمودی نداشتند، سطح شیبداری به وجود می‌آوردند و مصالح را روی آن سطح به بالا می‌رساندند.

اجزاء رمپ عبارتند از:

• طول رمپ، که عبارتست از طول افقی دو نقطه‌ای که با یکدیگر اختلاف ارتفاع دارند
• شیب (زاویه) رمپ
• ارتفاع رمپ، که عبارتست از فاصله عمودی دو نقطه‌ای که با یکدیگر اختلاف ارتفاع دارند.

انواع رمپ

در بعضی از پل‌های هوایی عابر پیاده، بیمارستان‌ها و ... برای سهولت حرکت اشخاص و نیز جابه جا کردن وسایلی مانند تخت بیمارستان یا صندلی چرخدار از رمپ استفاده می‌شود. همچنین برای ورود ماشین به پارکینگ‌های زیرزمینی یا روزمینی، احداث رمپ ضروری است.

برای ورود به پارکینگ، رمپ به شکل‌های مستقیم، مدور، یک طرفه و دو طرفه ساخته می‌شود. در صورتی که رفت و آمد در پارکینگ زیاد باشد، یک رمپ برای ورود و یک رمپ برای خروج در نظر گرفته می‌شود.

استاندارد شیب در رمپ‌ها

رمپ‌ها بر حسب مقدار شیب به چند دسته تقسیم می‌شوند.

• رمپ با شیب کم: که زاویه‌ی بین خط شیب و خط افق حداکثر 6 درجه و نسبت آن 10 درصد خواهد بود.
• رمپ با شیب متوسط: که زاویه خط شیب با خط افق 6 تا 10 درجه و نسبت آن 10 تا 16 درصد است.
• رمپ با شیب زیاد: که زاویه‌ی خط شیب و خط افق 10 تا 24 درجه نسبت آن 16 تا 40 درصد است.

شیب رمپ باید با محل استفاده آن متناسب باشد. به طور کلی هر قدر زاویه‌ی شیب در رمپ کم تر باشد، حرکت بر روی آن آسان تر خواهد بود. شیب مطلوب رمپ برای حرکت انسان پیاده 10 درصد (طول افقی 10 واحد و ارتفاع 1 واحد) و یا 12.5 درصد است.

مرجع: عناصر و جزئیات ساختمانی ( اجزاء و اجرا)، مولف: علی مختاریان