مقاله تحلیلی: ۵ عامل اثرگذار بر تست چکش اشمیت

تست چکش اشمیت درواقع یک سختی سنج سطحی است. در این تست یک رابطه نظری مشخصی بین مقاومت بتن و تعداد بازگشت‌های چکش وجود دارد.

 بااین‌حال همبستگی‌های تجربی بین مقاومت و تعداد بازگشت‌های چکش ارائه شده است. به‌علاوه دانشمندان تلاش کرده‌اند تا رابطه‌ای بین تعداد بازگشت جکش و سختی اندازه‌گیری شده در روش برینل ایجاد کنند.

از روش چکش اشمیت می‌توان برای موارد زیر استفاده کرد:

1. ارزیابی مقاومت فشاری بتن با کمک همبستگی تعریف‌شده بین شاخص بازگشت و مقاومت فشاری
2. ارزیابی یکنواختی بتن
3. ارزیابی کیفیت بتن با توجه الزامات استاندارد
4. ارزیابی کیفیت یکی از المان‌های بتن در رابطه با المان‌های دیگر

عوامل مؤثر بر تست چکش اشمیت

تعداد بازگشت‌های چکش تحت تأثیر عوامل متعددی ازجمله نوع سیمان و سنگ‌دانه، شرایط سطح، میزان رطوبت، سن بتن و میزان کربناته شدن بتن قرار دارد.

نوع سیمان

سیمان ساخته‌شده با آلومینای زیاد نسبت به سیمان پرتلند معمولی موجب مقاومت ۱۰۰ برابر بیشتر بتن می‌شود. بتنی که حاوی سیمانی سوپر سولفات باشد، %۵۰ مقاومت کمتری به نسبت بتن حاوی سیمان پرتلند معمولی دارد.

نوع سنگ‌دانه

استفاده از سنگ‌دانه‌های مختلف در بتن موجب همبستگی‌های متفاوتی بین مقاومت فشاری و تعداد بازگشت‌های چکش می‌شود. سنگ‌دانه‌های معمولی مانند شن و سنگ‌دانه‌های متشکل از سنگ خردشده همبستگی مشابهی دارند اما برای سنگ‌دانه‌های سبک لازم است که این همبستگی کالیبره شود.

شرایط سطح و میزان رطوبت

روش چکش اشمیت فقط برای بتنی که بافت منسجم و نزدیک به هم دارد، مناسب است. این روش برای بتن‌های معمولی که بافت ریزی ندارند مثل بلوک‌های بنایی، بتن‌هایی با بافت لانه‌زنبوری یا بتن‌های فاقد سنگ‌دانه‌های ریز مناسب نیست. در همه همبستگی‌ها تراکم بتن به‌طور کامل فرض می‌شود چراکه مقاومت بتن نیمه متراکم هیچ ارتباطی با تعداد بازگشت‌های چکش ندارد. سطوح شناور یا ماله‌کشی شده سخت‌تر از سطوح قالب‌گیری شده هستند و به همین دلیل مقاومت بتن را بیشتر از آنچه هست نشان می‌دهند. سطح خیس موجب برآورد دست‌کم مقاومت کالیبره شده در شرایط خشک می‌شود. در مورد بتن سازه‌ای این مقدار می‌تواند حدود %۲۰ کمتر از مقدار مشابه در شرایط خشک باشد.

عمل‌آوری و سن بتن

رابطه بین سختی و مقاومت در طول زمان تغییر می‌کند. تغییرات روند سخت شدن اولیه، عمل‌آوری و شرایط در معرض بودن همگی بر این رابطه اثرگذار هستند. تأثیر عمر بتن را می‌توان برای بتن‌هایی با عمر بیشتر از ۱۴ روز نادیده گرفت.

کربناته شدن بتن

تأثیر کربناته شدن سطح بر روی تعداد بازگشت‌های چکش بسیار مهم است. بتن کربناته شده موجب تخمین دست بالای مقاومت تا %۵۰ می‌شود. در مواردی که عمر بتن بیش از ۶ ماه است باید عمق کربناسیون بررسی شود. با حذف لایه کربناته شده و تست بتن با چکش اشمیت بر سطح کربناته نشده می‌توان ضرایب اصلاحی را تعیین کرد.

منبع

ترجمه شده توسط تیم مترجمین ۸۰۸

اگر دوست دارید به تیم مترجمین ۸۰۸ بپیوندید، با ما تماس بگیرید.

دریافت فایل PDF مقاله برای اعضای VIP رایگان است. سایر کاربران با پرداخت ۵۰۰ تومان می توانند اقدام به دریافت این فایل کنند.