ایبوک ۱۳۳: تحلیل عرشه پل ها

تمامی بخش های بالای تکیه گاه پل به نام سازه فوقانی شناخته میشود و بخش های زیرین آن را با نام سازه فرعی میشناسند. بدنه اصلی ابر سازه پل به عنوان عرشه آن در نظر گرفته میشود و می تواند همان طور که در شکل دیده میشود شامل بخش اصلی طره ای باشد. راستای طولی به عنوان راستای دهانه تعریف می شود، و راستای عرضی نیز راستای عمود بر آن می باشد. جهت دستیابی به زیبایی مد نظر، در انتهای قسمت طره ای upstand و یا downstand را داشته باشیم و میتواند دارای قسمت جانپناه برای حفظ وسایل نقلیه در حال رفت و آمد از روی آن باشد. عرشه پل ها مداماً بر روی تکیه گاه ها قرار داده میشود که بارها را به سطح زمین که در انتهای سطح اتکای شمع ها یا دیوارهای سازه ای آن میباشد، منتقل کند و میتوان از اتصالاتی استفاده کرد که باعث تسهیل پیشروی در مراحل ساخت عرشه گردد.

این ایبوک ، ترجمه شده از فصل اول کتاب تحلیل عرشه پل ها می باشد.

ترجمه فصل دوم از این کتاب در این صفحه منتشر شده است:

ایبوک 142: بارگذاری پل ها

ترجمه فصل سوم از این کتاب در این صفحه منتشر شده است:

ایبوک 147: مقدمه‌ای بر تحلیل پل‌ها

ترجمه فصل چهارم از این کتاب در این صفحه منتشر شده است:

ایبوک 153: پل های پیوسته

ترجمه فصل پنجم از این کتاب در این صفحه منتشر شده است:

ایبوک 161: دال عرشه پل‌ها

ترجمه فصل ششم از این کتاب در این صفحه منتشر شده است:
ایبوک 162: کاربرد روش های گاریلیج صفحه ای و اجزای محدود

ترجمه فصل هفتم از این کتاب در این صفحه منتشر شده است:

ایبوک 163: مدل سازی سه بعدی عرشه پل ها