موشه سفدی، معمار، طراح شهری، مدرس، نظریه‌پرداز و نویسنده اسرائیلی-کانادایی در ۱۴ جولای ۱۹۳۸ پا به عرصه وجود گذاشت. او بیشتر با «هبیتت ۶۷» Habitat 67 شناخته شده است. این طرح، راه او را برای ورود به حرفه بین‌المللی باز کرد.

«هبیتت ۶۷» Habitat 67

موزه «یاد واشم» Yad Vashem

صفدی در حیفای فلسطین در خانواده‌ای یهودی سوریه‌ای متولد شد. خانواده او در سال ۱۹۵۴ به مونترال کانادا نقل مکان کردند. صفدی در سال ۱۹۵۹ با «نینا ناسینوویچ» که یک عکاس اسرائیلی متولد لهستان بود، ازدواج کرد. حاصل ازدواج آنها، دو دختر به نام‌های کارملا و یاسمین بود. «کارملا صفدی» بازیگر و «یاسمین صفدی» کارمند اجتماعی است. صفدی عموی «داو چارنی»، موسس و مدیرعامل شرکت آمریکایی «آپارل» است.

صفدی پس از شاگردی در کنار «لوئیس کان» در فیلادلفیا برای نظارت بر پروژه نمایشگاه ۶۷ به مونترال بازگشت. وی در سال ۱۹۶۴، شرکت خود را برای بر عهده گرفتن پروژه Habitat 67 با اقتباس از پایان‌نامه «مک گیل» خود تاسیس کرد. Habitat 67 به عنوان پروژه‌ای پیشگام طراحی و پیاده‌سازی واحدهای  مسکونی سه‌بعدی پیش‌ساخته، نقطه اوجی در تاریخ معماری بود. وی در سال ۱۹۶۷ توانست جایزه مرد ساخت سال را از رکورد اخبار مهندسی و مدال ساخت و ساز را برای معماری در کانادا برای «هبیتت ۶۷» دریافت کند.

در سال ۱۹۷۰، صفدی یک شعبه در اورشلیم افتتاح کرد. از جمله پروژه‌هایی که او طراحی کرده است، موزه «یاد واشم» Yad Vashem و «آلرو مامیلا کوارتر» Alrov Mamilla Quarter است که شامل بازار مامیلا، آپارتمان لوکس دهکده دیوید و هتل ۵ ستاره مامیلا است.

بازار «مامیلا» Mamilla

صفدی در سال ۱۹۷۸ پس از تدریس در دانشگاه «مک گیل»، «بن گورین» و «ییل»، دفتر اصلی خود را به بوستون منتقل کرد و تا سال ۱۹۸۴ به عنوان مدیر برنامه‌های طراحی شهری دانشگاه هاروارد مشغول به فعالیت بود. وی از سال ۱۹۸۴ تا سال ۱۹۸۹، پروفسور معماری در هاروارد بود.

صفدی، شش نهاد عمومی دولتی کانادا از جمله «گالری ملی کانادا» در اتاوا و «میدان کتابخانه» ونکوور و همچنین بسیاری پروژه‌های قابل توجه دیگر در سراسر دنیا از جمله «کتابخانه عمومی اصلی شهر سالت لیک»؛ «مرکز میراث خالسا» در پنجاب هند؛ «مجتمع خلیج مارینا» در سنگاپور؛ «موسسه ستاد صلح ایالات متحده» در واشینگتن دی سی؛ «مرکز کافمن» برای هنرهای نمایشی در کانزاس سیتی و موزه پل‌های کریستالی هنر آمریکایی در بنتونویل آرکانزاس.

«میدان کتابخانه» ونکوور

سبک معماری

آثار موشه صفدی، با منحنی‌های دراماتیک، آرایه‌های الگوهای هندسی، استفاده از پنجره‌ها و قرار دادن کلید فضاهای باز و سبز شناخته شده است. نوشته‌ها و طرح‌های او نیاز به ایجاد فضاهای معنادار، حیاتی و فراگیر است که جامعه را تشویق به توجه به فضا بر اساس زبان، جغرافیا و فرهنگ می‌کند.

جوایز

• مدال طلای موسسه آمریکایی معماری
• مدال طلای موسسه معماری سلطنتی کانادا
• جایزه ریچارد نوترا برای پیشرفت حرفه‌ای
• جایزه اسکوپوس برای آثار بشردوستانه اورشلیم
• جایزه ولف در هنرهای معماری در سال ۲۰۱۹

در نوامبر سال ۲۰۱۱، وزیر ارشد پنجاب در مراسم افتتاحیه موزه میراث خالس گفت:

صفدی دو سال قبل از طراحی موزه میراث، در مورد مذهب سیک مطالعه کرده بود.

صفدی در این مراسم گفت که او می‌خواست موزه را با نگاه صد سال پیش ببیند که فکر می‌کند در این هدف موفق بوده است.

منبع: wikipedia