«ویلیام اندرسون» به عنوان جامعه‌شناس در دانشگاه ایالتی اهایو، مرکز تحقیقات فجایع (Disaster Research Center) بود. بیل استاد جامعه‌شناسی دانشگاه ایالتی آریزونا قبل از رسیدن به مقام ریاست مهندسی بنیاد ملی علوم (National Science Foundation) در سال ۱۹۷۶ بود. او به مدت ۲۶ سال بعد در در این بنیاد باقی ماند. وی در حالی که NSF را ترک کرده بود، موقعیتی در تسهیلات مدیریت بحران (Disaster Management Facility) در بانک جهانی که در آن او یکی از معماران کنسرسیوم پروونشن (ProVention) بود، به دست آورد. در سال ۲۰۰۱، او به آکادمی ملی علوم رفت تا میزگرد بحران را هدایت کند و به عنوان مدیر اجرایی بخش تحقیق در زمین و مطالعات زندگی خدمت کند.

بیل بر طبق یک سنت تحقیقات میدانی که در فوریت بلافاصله بعد از بلایای طبیعی انجام شده بود، ارزش یادگیری EERI را از برنامه زمین‌لرزه به رسمیت شناخت و تیم‌های چندرسانه‌ای را قادر ساخت که داده‌های جمع‌آوری‌شده فانی را پس از آسیب زمین‌لرزه‌ها به دست آورند.

بیل با شناخت نیاز به ایجاد روابط با محققان در کشورهای دیگر در معرض خطر زلزله، یک سری از ورکشاپ‌های بین‌المللی را که تحقیقات برای تغییر اطلاعات درباره کارشان و برای توسعه روابط شخصی  بود، پایه‌گذاری کرد. این سنت به خوبی پس از زلزله‌های بزرگی که در برخی از کشورها اتفاق افتاد، به کار گرفته شد. پس از بیل، این ورکشاپ‌ها توسط NSF برگزار شد که همکاری تحقیقاتی پس از زلزله در سراسر جهان را فراهم می‌کند.

«باب هانسون»، رئیس سابق EERI و عضو افتخاری که با بیل در NSF کار می‌کند، می‌گوید:

بیل یک حرفه‌ای به تمام معنا بود که توانایی‌هایش ترکیبی از تخصص کامل در حوزه کاری خودش و درک و حمایت بالا از حرفه‌ای‌های مهندسی زلزله بود. وقتی با بیل کار می‌کردید، به کل فراموش می‌کردید که او تحصیلات مهندسی ندارد (او دیدی وسیع در زمینه نیازهای انجمن کاهش ریسک‌ زلزله داشت). همه ما افرادی که افتخار همکاری با او را داشتیم، هم به عنوان همکار و هم به عنوان دوست دلتنگ او می‌شویم.

در کتاب «تاریخ شفاهی» بیل آندرسون که در سال ۲۰۱۱ در EERI منتشر شد، «کتلین تیرنی» عضو هیئت مدیره EERI و مدیر مرکز ارزیابی محیط زیست دانشگاه کلرادو اشاره کرد که بیل «ناظر و موسس» در NSF بود و همزمان برنامه‌های بانک جهانی و آکادمی‌های ملی را مدیریت می‌کرد. بیل برای چندین دهه از تحقیقات چندرشته‌ای حمایت کرد و از طریق پافشاری و مهارت‌های ساختمان ائتلافی، نقش مهمی در اهمیت افزایش آن ایفا کرد. «دنیس وِنگر» که موفق به کسب جایگاه بیل به عنوان ریاست مهندسی NSF شد می‌گوید:

بیل باعث پیوند میان علوم اجتماعی و مهندسی شد. او برای ما جنگید، به شدت برای ما کار کرد و ما را به سمت یک وجود گسترده چند رشته‌ای راهنمایی کرد.

منبع: eeri