میکائیل جان نیجل پریستلی، یک مهندس زلزله در نیوزلند بود. وی سهم بسیاری در طراحی و مقاوم‌سازی سازه‌های بتنی داشته است و برای اولین بار روش طراحی لرزه‌ای بر اساس جا‌به‌جایی را توسعه داد.

تحصیلات

وی در سال ۱۹۴۳ در ولینگتون (Wellington) متولد شد و در سال‌های ۱۹۵۶ تا ۱۹۵۹ در کالج صنعتی ولینگتون تحصیل نمود. وی زمانیکیه ۱۶ سال داشت، تحصیل در رشته مهندسی عمران را در دانشگاه کانتربری آغاز نمود و رشته کارشناسی عمران را با اخذ عنوان شاگرد اولی  به اتمام رساند و در سال ۱۹۶۶ مدرک دکتری خود را دریافت نمود. عنوان تز وی " توزیع لنگر در تیرهای پیوسته پیش‌تنیده" بود.

فعالیت حرفه‌ای و تجارب آکادمیکی

از سال ۱۹۶۷ تا ۱۹۷۵، پریستلی، ریاست آزمایشگاه مرکزی سازه در وزارت کار و توسعه را با برگزاری دوره‌های مطالعات سازه‌ای پل‌ها و ساختمان‌ها،  به عهده داشت. در سال ۱۹۷۶ وی به دانشگاه کانتربری بازگشت و به عنوان مدرس ارشد، در دپارتمان مهندسی عمران به فعالیت پرداخت. در ده سال بعدی وی به تحقیقات بر روی رفتار لرزه‌ای مصالح بنایی با همکاری تام پائولای (Tom Paulay) و ستون‌های بتنی مسلح با همکاری باب پارک (Bob Park) پرداخت.

او همچنین،  مهندس مشاور بسیاری از پل‌های ریلی و ساختمان‌های صنعتی در نیوزلند بوده است.

او رئیس جامعه مهندسین زلزله نیوزلند از سال ۱۹۸۵ تا  ۱۹۸۶ بود.  

سپس، پریستلی  به عنوان استاد مهندسی سازه در دانشگاه کالیفرنیا ساندیوگو (UCSD) از سال ۱۹۸۷ تا ۲۰۰۰ بود. در این مدت، تحقیقات وی بر روی طراحی لرزه‌ای پل‌های بتنی متمرکز بوده است. در زلزله سال ۱۹۸۹ لوما پریتا و زلزله نرسریج ۱۹۹۴ او پست‌های مختلفی چون، عضو دپارتمان کمیته حمل و نق کالیفرنیا، کمسیون بررسی پل‌های آسیب دیده، و عضو کمیته تحقیقات بر روی مقاوم‌سازی لرزه‌ای سازه‌های موجود بوده است. او استاد بازنشسته مهندسی سازه از UCSD در سال ۲۰۰۱ بود.

او در اهدای کمک‌های مالی به مدرسه اروپایی مطالعات پیشرفته در کاهش خطر لرزه‌ای (Rose School) در پاویا، ایتالیا، به همراه گیان میشل کالوی (Gian Michele Calvi) همکاری داشته است. همچنین به عنوان مدیر همکار در سال‌های ۲۰۰۲ تا ۲۰۰۸، و مدیر همکار بازنشسته از سال ۲۰۰۹ نیز در این مجموعه بوده است.

به دنبال زلزله کانتربری در سال ۲۰۱۰ و زلزله کریست چرچ در سال ۲۰۱۱، پریستلی به عنوان کارشناس شاهد قبل از تشکیل کمیسیون سلطنتی تحقیق در مورد شکست ساختمان به علت زلزله کانتر بود. همچنین، وی به عنوان رئیس پنل تحقیق درباره‌ی فروپاشی ساختمان CTV و ساختمان PGC و تخریب گراند هتل چنسلر (Chancellor) و ساختمان Barr بوده است.

تالیفات

پریستلی مولف و مولف همکار در بیش از ۴۵۰ مقاله و ۲۵۰ گزارش علمی و مشاور اصلی ۲۵ دانشجوی دکترا بوده است.

کتب تالیفی وی عبارتند از:

• Seismic Design of Concrete and Masonry Buildings with Tom Paulay (1992)
• Seismic Design and Retrofit of Bridges with Frieder Seible and Gian Michele Calvi (1996)
• Displacement-Based Seismic Design of Structures with Gian Michele Calvi and Mervyn Kowalsky (2007)

تحقیقات وی در دانشگاه USCD به همراه فریدر سیبله (Frieder Seible) زلزله ۱۹۸۹ لوما پریتا (Loma Prieta) و نقص‌های سازه‌ای ستون‌های بتن مسلح تکیه‌گاه پل‌ها در کالیفرنیا را دنبال می‌کرد که به توسعه راه‌حلی اقتصادی برای ترمیم، که نصب ژاکتی از مصالح برای کاهش خطر فروپاشی ستون‌ها را در هنگام وقوع زمین‌لرزه توصیه می‌نمود، منجر شد. این روش به صورت گسترده‌ای به خصوص در سواحل غربی آمریکا اتخاذ شد.

تیمی که توسط پریستلی هدایت می‌شد سیستمی تحت عنوان PRESS، سیستم پیش‌ساخته لرزه‌ای سازه (precast seismic structural system) را توسعه داد؛ این سیستم، یک روش طراحی برای مقاوم‌سازی لرزه‌ای ساختمان هاست. در این سیستم ساختمان  ترکیبی است از بلوک‌های سنگی که به صورت مجزا نسبت به یکدیگر در هنگام وقوع زلزله حرکت می‌نمایند، ولی،  به مکان اولیه خود با استفاده از کابل‌های پس تنیده آزاد موجود در سازه بتنی پس‌تنیده برمی‌گردند.

پریستلی روش‌های طراحی سازه بر اساس نیرو را کنار گذاشته و برای اولین بار روش طراحی بر اساس جابه‌جایی را برای مقاوم‌سازی لرزه‌ای ساختمان‌ها توسعه داد. این روش، به عنوان انقلابی در طراحی لرزه‌ای سازه‌ها شناخته شده است. روش قدیمی طراحی بر اساس نیرو نمی‌توانست  به درستی خرابی احتمالی سازه و رفتار آن را در هنگام وقوع زلزله توصیف نماید؛ درحالیکه، در روش پیشنهادی وی، طراحی بر اساس جابه‌جایی، طراح می‌تواند رفتار سازه در هنگام زلزله را دیکته نماید.

افتخارات کسب شده

• پریستلی موفق به کسب دکترای افتخاری از دانشگاهETH  زوریخ  و دانشگاه ملی کویو(National University of Cuyo) در آرژانتین شد.
• وی عضوانستیتو مهندسان حرفه‌ای نیوزلند، انستیتو بتن آمریکا و جامعه مهندسین زلزله نیوزلند بود.
• در سال 1999، وی موفق به اخذ عضویت افتخاری جامعه پادشاهی نیوزلند شد.
• وی به علت تحقیقات و مقالات تخصصی‌اش موفق به اخذ  بیش از ۳۰ جایزه ملی و بین‌المللی که شامل مدال فولتون گلد (Fulton Gold) از IPENZ در سال ۱۹۷۳، جایزه رایموند سی رسه (Raymond C. Reese) از ACI  در سال ۱۹۸۴ و مدال فریسینت (Freyssinet) از fib در سال ۲۰۱۰ شد.
• درسال ۲۰۱۴، به افتخار تولد ملکه، پریستلی به عنوان افسر ارتش نیوزلند به علت خدماتش به مهندسی سازه انتخاب شد.

+ منبع

میکائیل جان نیجل پریستلی در سال ۲۰۱۴ این جهان را ترک کرد.

او یک محقق، طراح، نجار، شاعر و یک آزاد مرد بود. وی، تاثیر بسیاری بر رشد بسیاری از افراد و ایجاد تحول در فضاهای متعددی از مهندسی سازه داشته است. به همین دلیل، بسیاری از اقدامات در مهندسی زلزله مانند یک سمینار بین المللی، جایزه علمی و با نام وی عنوان گرفته‌اند. به دلیلی مشابه، تعدادی از دوستان، همکاران، اعضای هیئت علمی، مجموعه خاطراتی از فعالیت علمی و میراث انسانی وی که از جنبه‌های مختلف ارائه و مورد بحث قرار گرفته است را به امید انتشار بذرهای دانایی در آینده، تهیه نمودند.

+ منبع

ترجمه اختصاصی 808