کف‌ها علاوه بر انتقال بارهای قائم، بارهای جانبی رانیز به عناصر قائم سیستم بابر جانبی منتقل می‌کنند؛ هنگامیکه کف‌ها، بارهای جانبی را انتقال می‌دهند، به آن دیافراگم نیز گفته می‌شود. چگونگی توزیع بار جانبی توسط دیافراگم بین عناصر قائم سیستم باربر جانبی به سختی دیفراگم و عناصر باربر قائم بستگی دارد. دیفراگم‌ها از لحاظ سختی (صلبیت) می‌توان به سه گروه، دیفراگم صلب، دیافراگم انعطاف‌پذیر و دیافراگم نیمه‌صلب تقسیم کرد.
دیافراگم صلب: دیافراگم در حالتی به صورت صلب در نظر گرفته می‌شود که بتواند نیروهای افقی را بین اعضای قائم سیستم بابر جانبی به نسبت سختی آن‌ها توزیع کند. اصولا تغییر شکل دیافراگم صلب در امتداد بارهای جانبی در مقایسه با تغییر شکل جانبی اعضای قائم سیستم باربر جانبی بسیار ناچیز است.

دیافراگم انعطاف‌پذیر: در دیافراگم انعطاف‌پذیر، توزیع نیروهای افقی در بین اعضای قائم سیستم باربر جانبی، مستقل از سختی نسبی آن‌ها می‌باشد. در این حالت، تغییر شکل دیافراگم در امتداد بارهای جانبی، در مقایسه با تغییر شکل جانبی اعضای قائم باربر جانبی بزرگ است.

دیافراگم نیمه صلب:  تغییر شکل‌ها در دیافراگم نیمه‌صلب و اعضای قائم سیستم باربر جانبی تقریبا در یک حد بوده و توزیع نیروهای جانبی بین عناصر مقاوم، علاوه بر سختی عناصر باربر جانبی، به سختی دیافراگم نیز وابسته است.

اگرچه در عمل دیافراگم‌های کاملا صلب یا انعطاف‌پذیر وجود ندارد؛ ولی معمولا برای ساده‌کردن تحلیل می‌توان از فرضیه‌های منطقی برای در نظر گرفتن صلبیت یا انعطاف‌پذیری دیافراگم‌ها استفاده کرد.

منبع: بارگذاری سازه‌ها، مولف: دکتر داوود مستوفی‌نژاد