نور شدید خورشید یا نور فرابنفش، بیش‌تر مواد آلی را در یک فرآیند طبیعی ولی کند تجزیه می­‌کند. به عنوان مثال، این فرآیند در داشبورد پلاستیکی اتومبیل قابل مشاهده است که در طی زمان کم رنگ شده و شکننده می‌شود.

فتوکاتالیست­ها (کاتالیزور نوری) به این فرآیند شتاب می‌­دهند و مانند سایر کاتالیزورها تغییر شیمیایی را بدون مصرف شدن یا از بین رفتن در واکنش، تشدید می‌­کنند.

با استفاده از فتوکاتالیست­‌ها در ساختار بتن، مواد آلی نظیر لکه‌­های آلوده شامل دوده، روغن و ذرات، ارگانیسم­‌های زیستی شامل کپک، جلبک، باکتری و آلرژن (ماده­ای که باعث حساسیت می‌­شود)، آلاینده‌­های موجود در هوا شامل ترکیبات آلی فرار مانند بنزن، دود سیگار، اکسید نیتروژن و اکسید گوگرد که فاکتورهای مهمی در هوای آلوده به دود هستند و حتی مواد شیمیایی که باعث بو می­‌شوند را تجزیه می­‌کنند.

ترکیبات کاتالیز شده به اکسیژن، دی اکسید کربن، آب، سولفات، نیترات و سایر مولکول‌­ها تجزیه می­‌شوند که یا مفیدند و یا در بدترین حالت، تأثیر نسبتاً کمی بر محیط­ زیست دارند.