رندرینگ به فرایند نمایش تصاویر اجسام سه بعدی (D3 ) برروی صفحه‌ی نمایشگر دو بعدی گفته می‌شود.
پویانمایی رایانه‌ای هنر ساخت تصاویر پویا با استفاده از رایانه ‌است که یکی از زیرمجموعه‌های گرافیک رایانه‌ای و پویانمایی است. ارائه یا رندرینگ از مراحل مهم در ساختن پویانمایی رایانه‌ای است. گاهی هدف رندرینگ در ساخت پویانمایی رایانه ایست ولی گاهی هم هدف رندرینگ در رسانه دیگری مانند فیلم است. در بسیاری از فیلم‌ها از آن استفاده و به عنوان CGI (تصاویر ساخت رایانه) یاد می‌شود.
برخی از مباحثی که در رندرینگ تصاویر و فریم‌ها باید به آنها بپردازیم شامل:

• سایه‌زدن: یکی از روش‌های القای سه‌بعدی بودن تصاویر است که محاسبه می‌کند با تغییر میزان نور رنگ‌ها و روشنایی سطوح چگونه باید تغییر کنند.
• نگاشت بافت: شامل اضافه‌کردن جزئیات به سطوح که القا کننده‌ی جنس سطوح می‌باشد. در واقع بافت یک تصویر است که به سطح مدل نسبت داده می‌شود. این تصویر می‌تواند عیناً دیده شود یا تاثیرات آن قابل مشاهده باشد. مثلاً باعث ایجاد برجستگی روی سطح یا ایجاد حس انعکاس و یا شفافیت موضعی گردد. تصویری که به عنوان بافت استفاده می‌شود می‌تواند پیکسلی و یا برداری باشد.
• محوشدگی: روشی است برای مشخص کردن بهتر مفهوم فاصله، به طوری که هرچه فاصله‌ی اجسام از دوربین بیشتر باشد به خاطر وجود رسانهی میانی مثل هوا و مه و دود و... اجسام محوتر به نظر می‌رسند.
• روشن‌سازی غیرمستقیم: روشن‌سازی غیرمستقیم نام دسته‌ای از الگوریتم‌هاست که با محاسبه‌ی نورهایی که به طور غیرمستقیم از منبع نور یعنی از بازتاب آن بر اجسام دیگر صحنه به یکدیگر می‌رسد، باعث می‌شود که نورهای صحنه بسیار واقعی‌تر به نظر برسند.

+ منبع