ایبوک ۲۰۱: بهسازی لرزه ای ساختمان ها با استفاده از حرکت گهواره ای

با توجّه به لرزه‌خیز بودن ایران، مقابله با این پدیده‌ی طبیعی به دلیل خسارت عمده‌ی مالی و جانیِ ناشی از آن، امری غیرقابل‌اجتناب است و مقابله با آن، با طراحی و مقاوم‌سازی سازه‌ها ضروری است. اغلب سازه‌هایی که با آیین‌نامه‌های مرسوم طراحی می‌شوند، پس از رخداد زلزله‌های شدید اگرچه ممکن است سطح عملکرد ایمنی جانی را تأمین کنند امّا شاهد تغییر مکان‌های نسبی ماندگاری خواهیم بود که بهره‌برداری از این سازه‌ها را غیرممکن کرده و همچنین بازسازی آن‌ها نیاز به‌صرف هزینه‌های اقتصادی و زمانی زیادی دارد.

امروزه نیاز به طراحی و اجرای سازه‌هایی با آسیب‌پذیری و خسارت کمتر و تعمیر آسان‌تر بعد از یک زلزله‌ی بزرگ، با توجه به تجارب به‌دست‌آمده از زلزله‌های گذشته در سرتاسر جهان، بسیار مهم و قابل‌بحث است. در طول یک زلزله‌ی بزرگ، سیستم‌های مقاوم جانبی لرزه‌ای سنتی، خسارات جدی را در سیستم سازه‌ای می‌توانند تحمیل کنند و جابجایی‌های نسبی باقی‌مانده در سازه، تعمیر سازه را بعد از زلزله بسیار سخت و غیراقتصادی می‌کند. لذا در سال‌های اخیر استفاده از این نوع سیستم سازه‌ای که به سیستم با خسارت کم معروف است، ترویج یافته است. این سیستم قاب باقابلیت حرکت گهواره‌ای شامل فیوزهای سازه‌ای قابل جایگزین و تاندون‌های پس کشیده عمودی، جهت بازگشت سازه به حالت اول خود می‌شود. فیوزها ایمنی کافی را در برابر زلزله برای سازه با سیستم به شکل خسارت کم فراهم می‌کنند.

در این ایبوک ابتدا به شناخت و تاریخچه مختصری در خصوص سیستم کنترل ارتعاشات در سازه‌ها و سیستم‌های کاهش خسارات لرزه‌ای در ساختمان‌ها مورد بحث قرار گرفته و در ادامه با استفاده از نظریه پیشنهادی می‌خواهیم از سیستم عملکرد حرکت گهواره‌ای در بهسازی عملکرد ساختمان استفاده نماییم.

مطالب مرتبط:

• ایبوک ۱۹۸: بهسازی لرزه ای سازه ها با تحلیل غیر خطی پوش آور

• ایبوک ۱۵۸: آماده سازی رکوردها برای تحلیل دینامیکی سازه ها