نحو فضا تئوری و ابزاری برای تحليل در معماری و شهرسازی است كه در اواخر دهه ۷۰ و اوايل دهه ۸۰ میلادی، توسط استدمن در لندن پايه‌ريزی شده است. هيلير و هانسون معتقدند كه خلق فضای معماری چيزی بيشتر از شكل دادن به عناصر كالبدی است و وقتی كه معمار فضای كالبدی را شكل می‌‌دهد در واقع مكانی كه قرارگاه‌های رفتاری و مكانی كه مردم در آن سكنی می‌گزينند و حركت میكنند را نيز شكل می‌دهد.

با اين تعريف معماری، ارتباط مستقيمی با چارچوب‌های اجتماعی پيدا می‌كند زيرا وقتی كالبد فيزيكی شكل می‌گيرد، سازماندهی فضايی كه مردم در آن هستند نيز تعريف می‌شود. نحو فضا تئوری را مبنی بر ارتباط سازماندهی فضايی و الگوهای اجتماعی بيان می‌كند. طبق اين نگرش معنای محيط از ساختار سازماندهی فضايی آن برگرفته می‌شود‌ و ساختار مكانی يک محيط هم به واسطه توليدات جامعه و نقشهای ثابت شده، نقش مهمی در ارتقای بعضی رفتارهای اجتماعی نسبت به ديگر رفتارها دارد.

روش نحو فضا امكانات و ابزارهای متعددی را برای توصيف پيكره بندی فضايی فراهم می‌آورد. مطالعات زيادی نشان می‌دهند كه ابزارهای اندازه گيری مختلف اين روش می‌تواند برای آزمودن مسيريابی و خوانايی راه‌گشا باشد مانند هم‌پيوندی که يكی از راه‌های اندازه گيری ارتباطات فضايی شاخصه است. هم‌پيوندی ميزان پيوستگی يک فضا را با فضاهای ديگر اندازه‌گيری می‌كند.

در اينجا لازم است برخی مفاهيم پايه ای اين روش كه مرتبط با موضوع است به طور خلاصه ذكر گردد:

ترتيب فضايی: منظور از ترتيب فضايی، نحو چيده شدن فضاها در كنار يكديگر و ارتباط متقابل آنها با هم است. هر تغيير در چيدمان فضا، ميزان و نحوه فعاليت‌ها را در فضا تغيير می‌دهد. ترتيب فضايی، چه در محيط يک ساختمان و چه در شهر، بعضی از اجبارها را به افراد استفاده كننده از فضا تحميل می‌كند. نحوه درک كل محيط مصنوع علاوه بر عوامل ديگر به نحوه چيدمان فضا نيز مرتبط است.

وضوح (خوانايی): هيلير چنين توضيح می‌دهد كه وضوح شهر ارتباط مستقيمی با مفهوم بازسازی كل شهر در ذهن و كنار هم چيدن قطعات در كنار هم دارد. اين ويژگی وضوح به معنی ميزان و درجه ديد ما از فضاهای ديگر يک مجموعه است –كه بيان‌كننده تعداد فضاهای مرتبط با آن است و معرف خوبی برای ميزان هم پيوندی كل آن مجموعه می باشد. به عبارتی شاخصه وضوح نشانگر ميزان اطلاعات فضايی است كه می توان به صورت بصری از يک فضا بدست آورد.

حركت طبيعی: حركت طبيعی بخشی از حركت است كه به وسيله ساختار چيدمانی فضاها تعيين می‌شود. مهم‌ترين و موثرترين عامل ايجاد حركت در شهر، تقاط مبدا و مقصد هستند. معابر واسط معابری هستند كه لزوما مبدا و مقصد نيستند بلكه برای رسيدن به مقصد بايستی ازآنها عبور كرد. چگونگی انتخاب اين فضاها به وسيله عابران برای رسيدن به مقصدی خاص، از طريق روش نحو فضا توضيح داده می‌شود.

(منبع: سحر سلطانی، آزاده خاكی، بررسی خوانايی در فضای كار با استفاده از روش تحليلی نحو فضا نمونه موردی: ساختمان اداری در مرحله پيش از ساخت)

در بسیاری موارد شامل تحقیقات و پروژه های طراحی شهری، مطالعات رفتاری، تحلیل و نحو فضا، شناسایی فضاهای مورد نیاز ساکنان، تحلیل شبکه های حرکت و دسترسی و معابر و نیز شناخت پیوستگی های فضایی نیاز به استفاده از نرم افزار خاصی دارید که کارتان را در این زمینه تسهیل می کند. در این راستا اسپیس سینتکس کمک شایانی به شهرسازان و نه تنها طراحان شهر در انجام پروژه های مختلف کرده است. در تحلیل فضای معماری و شهری به روش اسپیس سینتکس، نرم افزار UCL Depth map و Agragh برای تحلیل شکلی و ریاضی فضاها کمک زیادی در راستای این رویکرد می‌کند.