بتن پلاستیک بتنی با مقاومت کمتر از بتن معمولی، شکل‌پذیر بالا و نفوذ‌پذیری پایین می‌باشد.

بتن پلاستیک از آب، سنگدانه، سیمان، بنتونیت تشکیل یافته است و از گزینه‌های مناسب کاربرد در دیوار آب‌بند می‌باشد.

 از خصوصیات این بتن این است که علاوه بر مقاومت مناسب برای تحمل تنش‌ها در دیوار دارای شکل‌پذیری مناسب می‌باشد. یعنی می‌توان در عمق‌های مختلف تغییر شکل‌های کافی (متناسب با خاک اطراف) بدون گسیختگی انجام داد.

استفاده از دیوارهای آب‌بند بتن پلاستیکی برای دیوار آبندی پی سدها زمانی مورد استفاده قرا می‌گیرد که گرادیان هیدرولیکی و ارتفاع سد زیاد بوده و نیاز به مصالحی با مقاومت کافی در برابر فرسایش و دوام کافی نیاز داشته باشم.

همچنین از چنین دیوار‌هایی انتظار می‌رود که قابلیت تغییر شکل بالایی داشته باشند تا کرنش‌های تحمیلی از طرف پی به این دیوار ها تحت بارگذاری‌های سد و شرایط مختلف هیدرولیکی را بدون وقوع ترک تحمل کنند.

عوامل موثر در میزان مقاومت عبارتند از:

• نسبت سیمان به آب
• نوع سیمان
• نسبت دانه بندی و جنس سنگدانه ها

اگر مقاومت فشاری بتن پلاستیک زیاد باشد در مقابل نیروهای اعمالی دارای تغییر شکل‌پذیری مطلوب نبوده و در کرنش‌های پایین ترک برداشته و گسیخته می‌شود. برای مثال هنگام بروز زلزله احتمال ترک برداشتن دیوار افزایش می‌یابد.

همچنین، اگر در اجرای پنل‌های ثانویه وقفه ایجاد شود حفاری بتن پانل‌های اولیه برای ایجاد همچوشانی با مشکل مواجه می‌شود.

مشخصات بتن پلاستیک

بتن پلاستیک باید دارای مشخصات زیر باشد:

• روانی ( اسلامپ) بتن بین 16 تا 22 سانتی متر
• مقاومت فشاری 28 روزه نمونه استوانه‌ای بین 10 تا 12 کیلوگرم بر سانتی‌متر مربع
• مدول تغییر شکل 28 روزه نمونه استوانه‌ای بین 1000 تا 1200 کیلوگرم بر سانتی متر مربع

مرجع: روش های ساخت پیشرفته، مولفین: آرمین منیر عباسی، علی بهرامی