کارایی افزوده به دلیل فناوری اطلاعات و تغییرات در نیازهای کاری (الگوهای سازمانی و فرآیندها) در حال تغییر ساختار ادارات هستند. تعداد استخدام‌ ها کم شده و گروه‌های کاری کوچک‌تر می شوند. تقسیم هرمی سنتی کار برای کارکنان مثل مدیر، منشی، کارمند ارشد و غیره اغلب به یک گروه کاری یک‌پارچه توسعه یافته‌اند که این خود باعث تغییر در اختصاص فضای دفترها می شود.

تغییرات جدیدتر محیط‌های کاری بسیار به ارزش‌های اجتماعی حاضر وابسته اند که در دیدگاه‌هایی نسبت به کیفیت محیط کار (نور روز، استفاده از محصولات دوست‌دار محیط زیست، حفظ انرژی) و فعالیت‌های روزانه (جنبه های اکولوژیکی، مصرف مواد، کم کردن اتلاف) منعکس می شوند.

از دیدگاه کارکنان محیط کار محل خوبی برای ارتباطات اجتماعی است. این بدلیل استرس ناشی از فناوری‌های جدید و ساختارهای کاری رسمی بسیار مهم است. کارکنان اداری به فضای کافی نیاز دارند و نیز به آزادی در چینش مبلمان خود (وسایل کاری خود)، تهویه مناسب و نورپردازی درست و جلوگیری از آشفتگی‌های نالازم.

ساختمان‌های اداری بزرگ معمولا ساختارهایی چند طبقه با دیوارهای قابل جابجایی داخلی هستند. هدف روند‌های اخیر ایجاد یک طراحی فضایی است که برای همه‌ی نیازهای دفاتر شخصی یک سازمان مناسب باشد. یعنی ایجاد فضایی که هنگام نیاز انعطاف پذیر باشد، بتوان در آن کار گروهی انجام داد و اتاق‌های مجزایی برای کارهای نیازمند تمرکز داشته باشد و نیز باید تجهیزاتی را فراهم کند که هم بتوان آنها را جداگانه و هم گروهی استفاده کرد و بخصوص برای کارهای با کیفیت مجزا مناسب باشد در حالیکه بتوان ایستگاه های کاری را با توجه به نیازهای روزانه تغییر داد.

منبع: نویفرت ۲۰۱۴