دکتر جانستون، لیسانس خود در رشته مهندسی عمران را از دانشگاه دالور )ایالتی است در شمال شرقی آمریکا و دکترای خود را در رشته مهندسی سازه از موسسه فناوری ماساچوست (MIT ) دریافت کرد. او فعالیتش را در دانشگاه از سال 1949 و در دانشگاه Lehigh آغاز کرد و آنجا با فردیناند بییر آشنا شد. این دو با تشکیل دوباره دوره‌های استاتیک و دینامیک در دانشگاه شناخته شدند. در راستای برگزاری دوباره این دوره‌ها، دکتر جانستون و پروفسور فردیناند بی‌یر با همکاری یکدیگر نکات تدریس‌های خود و همچنین چالش‌های ذهنیشان را مکتوب کردند. این همکاری منجر به تألیف اولین کتاب مشترکشان شد.

 تعداد کمی از پروفسورهای دانشگاه UConn به لحاظ اثرگذاری مانند اِ. راسل جانستون جی‌.آر بودند. وی 26 سال(89 – 1963) در دانشگاه UConn به تدریس دروس مهندسی عمران پرداخت و در بین سال‌های 1972 تا 1977 در مقام ریاست سازمان مربوطه مشغول به فعالیت بود. وی در طول 26 سال حضورش در UConn ،دانشگاه Lehigh و موسسه پلیتکنیک ورچستر(WPI (به هزاران دانشجو در رشتههای سازه، مکانیک و مواد آموزش داد؛ اما دلیل شهرت وی در شاخه مهندسی عمران در سطح بین‌المللی همکاریاش با پروفسور فردیناند بییر در تألیف و ویرایش چندین کتاب بود.

کتابهای تألیفی دکتر جانستون و دکتر بییر به عنوان منابع اصلی در دانشگاه‌های سراسر جهان جایگاه خود را حفظ کردند. این آثار به فارسی، ژاپنی، یونانی، چینی، اسپانیایی، پرتقالی، ترکی، فرانسوی، اندونزیایی و زبان‌های دیگر ترجمه شده‌اند. به خاطر کمک عظیم آنها، هر دو مؤلف افتخارات زیادی دریافت کردند. دکتر جانستون جایزه مؤلف برتر Higdon Archie در سال 1994؛ جایزه برتر در آموزش (UConn (در سال 1984؛ جایزه ملی الکتریک برای برتری در آموزش (ASEE (در سال 1968؛ و جایزه مهندس عمران برجسته از بخش مهندسان عمران جامعه آمریکایی را به دست آورد.
وی در سال 2010 در گذشت. جایزه یادبود اِ. راسل جانستون جیآر در سال 2012 برای پاسداشت از میراث آموزشی او معرفی شد.