لودویگ میس وندروهه در ۲۷ مارس ۱۸۸۶ در شهر آخن آلمان به دنیا آمد. وی نام مادرش وند روهه را بعدها به نامش افزود و گفت: هر کس که میس بگوید باید وند روهه را نیز بگوید. وی بعد از تحصیلات در مدرسه حرفه ای در رشته بنایی در سال ۱۹۰۱ به عنوان طراح تزئینات مشغول به کار شد. در سال ۱۹۰۵ به برلین رفت و در اداره ساختمان منطقه Rixdorf مشغول به کار شد و بعدها در دفاتر مختلف معماری کار کرد. در کنار کار نیز وی در هنرستان هنر مشغول به تحصیل شد.

میس در مغازه حکاکی بر روی سنگ و چندین شرکت محلی طراحی داخلی کار می کرد و سپس به برلین رفت و به دفتر طراح داخلی برونو پاول پیوست. او حرفه معماری خود را به عنوان یک کار آموز در کارگاه پیتر بهرنس بین سال های ۱۹۰۸ تا ۱۹۱۲ میلادی شروع کرد. او همچنین به عنوان مدیر پروژه های ساختمانی سفارت امپراطوری آلمان در سن پترزبورگ تحت نظر پیتر بهرنس کار می کرد. در سال ۱۹۰۹ کارخانه توربین سازی بهرنس استفاده کردن از شیشه و آهن در میس وندروهه تاثیر گذاشت در همان دوره میس وندروهه تحت تاثیر شینکل  Shinkelو بعدها تحت تاثیر معماری کلاسیک و اکسپرسیونیسم آلمان بود. میس تحت تاثیر هنر دستایل ، تاثیر بهرنس در بکار بردن مصالح جدید و پلان آزاد رایت بود.

در شروع دهه ۲۰ طرح هایی برای ساختمان های بلند مرتبه با نمای شیشه ای و ایده هایی برای میادین مختلف شهر برلین داشت. طرح های وی برای ویلاهای شهری نیز به  مرحله اجرا در آمد. در سال  ۱۹۲۶– ۱۹۲۷ او اولین مشاور و بعد مدیر هنری نمایشگاه  «آپارتمان» که توسط ورک بوند  Werkbund در شهر اشتوتگارت آلمان برگزار شده بود شد. در سال ۱۹۲۷ بمدت ۱۰ سال با معمار داخلی بنام Lilly Reich همکارشد. در سال ۱۹۲۹ میس وند روهه برای طراحی غرفه آلمان در نمایشگاه جهانی بارسلونا برگزیده شد و برای این نمایشگاه یک مبل چرمی نیز طراحی کرد. میس در ۱۹۳۷ در سن ۵۰ سالگی از ترس نازی ها از آلمان به ایالات متحده آمریکا گریخت و در عرض چند سال به عنوان یک معمار نابغه شهرت یافت.

بعد از جنگ جهانی اول میس در حالی که هنوز کار طراحی خانه هایی با فرهنگ سنتی را انجام می داد، شروع به انجام به یک سری فعالیت‌های آزمایشی موازی در زمینه سبک بین‌ المللی کرد و به همتاهای پیش قراول خود برای ایجاد یک سبک جدید و یک دموکراسی صنعتی جدید ملحق شد. نقاط ضعف سبک سنتی از اوایل قرن ۱۹ میلادی توسط تئورسین‌های مترقی مورد حمله قرار گرفته بود. انتقاد افزاینده آن‌ها از سبک‌های تاریخی بعد از جنگ جهانی اول یک اعتبار قابل توجه بدست آورد که بیشتر به عنوان شکست در سبک رهبری سلطنتی اروپا در نظر گرفته می شد.

در واقع او در دهه ۱۹۵۰ با ساختن آسمان خراش هایی که دیواره های شیشه ای داشتند شکل شهرهای آمریکا را عوض کرد. ساختمان های قدیم آمریکا ساختمان هایی حجیم و تیره و تاریک بودند. در حالیکه آسمان خراش هایی که میس طراحی کرد در عین عظمت همچون کوهی از سنگ و آجر جلوه گر نمی شدند و در میان ساختمانهای اطراف خود از تشخص و زیبایی برخوردار بودند. در حومه شهرها و در مناطق روستایی نیز با الهام گرفتن از شیوه های میس مراکز داد و ستد، مدارس و مراکز صنعتی بسیاری ساخته شد و سبک کار او به زودی در سرتاسر جهان مورد تقلید قرار گرفت.

میس در آمریکا نخست به شیکاگو رفت و پس از چند سال رئیس مدرسه ایلی نویز شد و در ضمن به مطالعه معماری ساختمانهای بلند اواخر قرن ۱۹ شیکاگو پرداخت. بعضی از این ساختمان ها پنجره های سرتاسری شیشه ای داشتند و این همان چیزی بود که میس در زمینه ساختن آسمان خراش قبلا درباره اش فکر کرده بود. معماری که میس بعدها آن را تقریبا (هیچ) می نامید ایجاد فضایی در داخل دیوارهای شیشه ای چیزی که تقریبا  در ساختمان به نظر نمی آید.

معماری آمریکا بر خلاف معماری کشورهای دیگر معماری اسکلت فلزی و مصالح پیش ساخته بود و اقتصاد منحصر به فرد آمریکا تولید مصالح پیش ساخته را ایجاب می کرد. ایده معماری ساختمان به عنوان تقریبا (هیچ چیز) نقطه شروعی شد در زیبایی شناسی میس. وی این ایده را با ایده دیگری که کمتر بیشتر است نام گرفت، تکمیل کرد. مقصود او از کمتر بیشتر است  این بود که هرچه بیشتر از زوائد غیر ضروری معماری یک بنا بکاهیم بیشتر به نفس جوهر معماری نزدیک شده ایم.

میس وند روهه می گفت من نمی خواهم معمار قابل توجهی باشم بلکه می خواهم  فقط معمار خوبی باشم. او با ترکیب معماری خود و معماری رایت و لوکوربوزیه یک شیوه جهانی را در معماری بوجود آورد و گرامر مدرن را پایه گذاری و ابداع کرد و ظرافت و دقت آن را نشان داد. گرامر این معماری مدرن سابقا برای حفاظت ساختمانها از آتش سوزی  دیوارهای آنها را از مصالح سفالی می ساختند میس برای نمایش اسکلت ساختمان دستور داد که ورقه هایی از فولاد روی روکش سفالی دیوارهای خارجی نصب کنند. او غالبا برای نمایاندن واقعی بنا دستور داد تیر آهن بلندی از کف ساختمان تا زیر سقف کار بگذارند.