مستند ثانیه هایی تا فاجعه، سونامی در آسیا و تبعات آن بخش اول

سونامی در جنوب و جنوب شرق آسیا
زمین‌لرزه‌ای شدید موسوم به سونامی در چنین روزی از سال ۲۰۰۴ میلادی در جنوب و جنوب شرق آسیا به وقوع پیوست.
هزاره سوم میلادی گرچه با حوادث کوچک و بزرگ آغاز شد، با این حال، چهارمین سال آغازین آن با زلزله‏ای بزرگ به پایان رسید. در تاریخ بیست و ششم دسامبر سال ۲۰۰۴ میلادی زمین‌لرزه‌ای وسیع، بخش‏های گسترده‏ای از منطقه آسیای جنوب شرقی را فرا گرفت.
در این زلزله عظیم، کشورهای اندونزی، سریلانکا، تایلند، مالزی، هند، مالدیو و سنگاپور به لرزه درآمدند. این زلزله در حالی صورت گرفت که زمین‌لرزه‏های قبل و بعد از آن، بر وسعت ویرانی و تلفات می‌‏افزود. با این حال، خسارات ناشی از این حادثه که از عمق آب‏های منطقه برخاسته بود، بیش‌تر به‌سبب به راه افتادن موج‏های ویران‏گری موسوم به سونامی بود که همه چیز را طعمه خود می‌‏ساخت.
شدت این امواج سهمگین در اقیانوس هند تا منتهی‌الیه غرب آن اثر گذاشت به‌نحوی‌که در شمال کشور افریقایی سومالی نیز تلفاتی به‌جای گذاشت. در همین رابطه کار‌شناسان، ضمن اعلام قعر اقیانوس هند به‌عنوان کانون زمین‌لرزه، تصریح نمودند که اگر تمامی این حادثه در لایه‏های خشکی و سطحی زمین روی می‌‏داد، فاجعه‏ای به مراتب گسترده‏‌تر به وقوع می‌‏پیوست.
در جریان این حادثه عظیم، بیش از ۲۰۰ هزار نفر کشته، افزون بر نیم میلیون نفر مجروح و میلیون‏‌ها نفر آواره شدند. هم‏چنین میلیارد‌ها دلار خسارت وارد آمد. در پی این حادثه، بیماری‏های گوناگون و نیز گرسنگی، مردم منطقه را فرا گرفت و ورود ذراتی هم‏چون شن و ماسه به ریه‏‌ها بر تعداد تلفات می‌‏افزود.
شدت این زمین‌لرزه به اندازه‏ای بود که محققان زمین‏‌شناسی اعلام کردند محور چرخش زمین ۵ تا ۶ سانتی‏م‌تر جابه‏جا شده است. در این حال، بیش‌تر کشورهای جهان برای کمک به آسیب‌دیدگان اعلام آمادگی کردند و در این میان کشور امریکا نیز به بهانه ارسال کمک‏های سخاوت‏مندانه، چند ناو جنگی و تعدادی از نظامیان خود را در این مناطق مستقر نمود. چندی بعد سازمان ملل متحد به‌صورت رسمی اعلام کرد، کمک‏های اعلام شده امریکا، صورت عمل به خود نگرفته است. از سوی دیگر، کمک‏های ارسالی رژیم صهیونیستی نیز از سوی برخی کشورهای منطقه از جمله سریلانکا رد شد.
گستردگی این فاجعه که از آن به «سونامی» یا «تسونامی» یاد می‌‏شود و وقوع آن در روزهای پایانی سال موجب گردید تا مراسم آغاز سال نو مسیحی (۲۰۰۵م) با گرامی‏داشت یاد قربانیان این فاجعه برگزار گردد. مسئله‌ای که در این میان توجه خبرگزاری‏های جهان را به خود جلب نمود، سالم ماندن مساجد متعددی در این مناطق بود، در حالی‌که کلیه بناهای اطراف، بر اثر امواج ناشی از زلزله از بین رفته و به‌کلی ویران شده بودند.