پایان روش طیف پاسخ ( RSM ) در تحلیل لرزه ای سازه ها

ری کلاف و من از اینکه در سال 1962 روش تقریبی تحلیل طیفی را ابداع کردیم پشیمانیم. در آن روزگار، تعدادی از حرفه ای ها از مجموع مطلق پاسخ های مودی برای تخمین نیروهای حداکثر اعضا استفاده می کردند. ری پیشنهاد کرد که از روش SRSS برای ترکیب نتایج مودها استفاده کنیم. هرچند، کسی که این روش را در تعدادی از برنامه های تحلیل دینامیکی قرار داد تا مهندسان این امکان را پیدا کنند تا اعدادی مثبت و بی معنی با ارزش کم یا حتی بی ارزش تولید کنند من بودم. اوایل 1980، من و kiureghian روش SRSS را با روش CQC جایگزین کردیم. این رویکرد جدید در ارتعاشات تصادفی ابزارهای مکانیکی برای بدست آوردن مقدار حداکثر مقدار یک نیرو یا جابجایی در نقطه زمانی نامشخص، مورد استفاده قرار گرفته بود. بنابراین استفاده از این روش در مهندسی زلزله، که در آن دوره ارتعاش تنها چند دقیقه است و نه چندین ساعت، نیازمند وارد کردن تقریبات دیگری بود. حالا که 50 سال است با RSM کار می کنم توصیه می کنم از این روش برای تحلیل لرزه ای استفاده نکنید.

توجه: این مقاله به صورت اختصاصی از سوی مترجم جناب مهندس عباسی برای وبسایت سازه 808 جهت انتشار در سایت ارسال گردید.

دریافت مقاله کامل

wilson_ForCIVIL808.pdf

برچسب ها:

طیف پاسخ، Response Spectrum

درباره نویسنده

عبدالمهدی عباسی

کارشناس ارشد زلزله

سوالات مرتبط

پاسخ به سوال

0پاسخ

محدوده بندی پارامتر های لرزه ای برای بررسی پاسخ ساختگاه

با عرض سلام و خسته نباشید. پایان نامه من درمورد بررسی پارامتر های لرزه ای بر پاسخ ساختگاه است.چون بنده باید در پایان نامه ام پارامتر ها را دسته بندی کنم.باید بدونم محدوده پارامترها را چگونه ثابت فرض کنم،مثلا در چه بازه ای شتاب آریاس چند زلزله تقریبا باهم برابرند،و همینطور بقیه پارامترها. در این باره توضیح بدید،که پارامتر ها در چه محدوده هایی ثابت یا متغییرند.اگه مقاله یا کتابی هم در این خصوص هست.معرفی کنید. با تشکر فراوان.

ورود به بخش پرسش و پاسخ

برای ارسال دیدگاه وارد شوید یا ثبت نام کنید .

Comments

در مورد این نوشته پروفسور ویلسون و با توجه بازخوردهایی که از دوستان مختلف دریافت کردم؛ توضیح چند نکته ضروری به نظر می رسد. نخست اینکه، این نوشته هرگز به معنای وجود نقص در روش تحلیل مودال نیست. روش تحلیل مودال مبنای ریاضی قوی داشته، و پاسخ زمانی آن با روش تاریخچه زمانی کاملا قابل مقایسه است. بنابراین روش تحلیل مودال همچنان به عنوان روشی بسیار موثر برای تفسیر و تحلیل لرزه ای باقی می ماند. گرفتاری اصلی هنگامی بروز می کند که قصد یافتن پاسخ حداکثر سازه ای ناشی از مودهای موثر را داریم. اینکه پاسخ های مودال در یک زمان اتفاق نمی افتد نیاز به استفاده از روش های دیگری را پیش می کشد که در این میان روش SRSS و روش CQC مشهور ترین آنهاست (روش دیگری هم به نام S&M هم وجود دارد که کمی راجع به آن هم سخن خواهم گفت). نکته مهمی که خوانندگان باید به آن توجه کنند این است: اگر صرفا یافتن پاسخ حداکثر کافی باشد می توان با شرایطی حتی با همین روش ها به پاسخ هایی نسبتا مطلوب دست یافت. اما متاسفانه با توجه به طبیعت روابط SRSSو CQC پاسخ در سطح مقطع و سپس سازه، تعادل را ارضا نمی کند زیرا پاسخ ها همواره مثبت اند و این فاقد معنای فیزیکی است و بنابراین ممکن است جواب های طراحی را به میزان قابل ملاحظه ای محافظه کارانه کند.
اما اگر صرفا "به دلیلی" پاسخ حداکثر را مطلوب بدانیم آنگاه این روش ها را باید دقیق تر ارزیابی کرد. به طور خلاصه می توان نوشت:
- در صورتی که اثرات مودهای بالاتر قابل توجه نباشد، یا فرکانس های متوالی سازه به هم نزدیک نباشد، پاسخ حداکثر بدست آمده از روش SRSS از دقت خوبی برخوردار است.
- روش CQC برای اکثر سازه ها پاسخ حداکثر را نسبتا خوب پیش بینی می کند. مگر آنکه سازه صلبیت قابل توجهی داشته باشد یا میزان میرایی به میزان قابل توجهی کم باشد.
اما روش S-M که ذکر آن به میان رفت. این روش پاسخ حداکثر را برای تمام سازه ها با دقت خوبی پیش بینی می کند. این روش در سال 1991 توسط Singh % Maldano توسعه داده شد که متاسفانه در نرم افزارهای CSI پیاده سازه نشده است. البته گرفتاری مثبت بودن پاسخ ها در این روش هم به قوت خود باقی است.
البته توصیه گفته شده در مقاله مبنی بر استفاده از شتابنگاشت های مصنوعی هم باید با ملاحظات ویژه مورد بررسی قرار گیرد. این دسته شتابنگاشت ها و برخی نقص های آنها در قیاس با زمین لرزه های واقعی محل مجادلات و بحث های مهمی است. ضمن آنکه به نظر می رسد استفاده همزمان از آنالیز مودال (نه طیفی) و یکی از روش های تاریخچه زمانی با ملاحظه کامل شرایط روش - که خود بحث مفصلی است - گام پیش روی مهندسین طراح سازه است که باید دیر یا زود در آن تبحر کسب کرد. امیدوارم این توضیح ضروری در مورد نوشته پروفسور ویلسون کمی به تعمیق بحث کمک نماید. موفق باشید. عبدالمهدی عباسی

abbasi

10 آذر 1394

برای ارسال دیدگاه وارد شوید یا ثبت نام کنید .

بنده هم از دوران دانشجویی مخالف این روش بودم و اساتید می گفتند از همین روند برو جلو اظهار نظر نکن. ما یه دکتری مسنی بود بهش می گفتیم فوق تخصص سرماخوردگی چون تخصصش از تو نسخه هاش معلوم بود. نمی توان برای سازه ها 4 تا گراف ترسیم کرد و برای همه چیز اینطور نسخه پیچید. روش cqc نیز به زودی از بین خواهد رفت. مهندسی عمران می رود به سمتی که گرایش های مختلف در یک نرم افزار اجزاء محدود با یکدیگر تحلیل ها را انجام دهند و تحلیل ها نیز به سمت دینامیکی تاریخچه زمانی می رود. در آینده باید بر اساس ساختار گسل مناطق با نرم افزار مخصوص کشورها تولید شتاب نگاشت های مصنوعی بر اساس نوع گسل در هر محدوده و منطقه بسازند و بر سازه اعمال گردد. متاسفانه در علم مهندسی عمران تغییرات خیلی دیر به دیر انجام می گردد. و مهندسین عوض استقبال، مقاومت می نمایند.