مقاله تحلیلی: لزوم تحول تکنولوژیکی در پروژه‌های بزرگ - پارت اول

ورشکست شدن کارلیون دومین شرکت بزرگ ساختمانی بریتانیا نشان می‌دهد که مشکل بزرگی وجود دارد که مورد توجه قرار نگرفته است. در سطح جهانی ساخت‌وساز در مقایسه با دیگر بخش‌ها عملکرد ضعیفی دارد. علت اصلی این است که ساخت‌وساز کماکان به همان شیوه‌ای انجام می‌شود که در قرن نوزدهم انجام می‌شده است. به لحاظ فرآیندی و پیشرفت‌های تکنولوژیکی اعم از نرم‌افزارها،‌ مدولار سازی، دیجیتال‌سازی یا کاربرد مفاهیم ناب؛ ساخت‌وساز بدترین عملکرد را در میان دیگر بخش‌ها دارد و به‌شدت بی‌انسجام است. برای پاسخگویی به نیازهای قرن ۲۱ لازم است که این صنعت یک تحول تکنولوژیکی را تجربه کند.

در مقایسه یا سایر بخش‌ها مثل تولید خودکار، تکنولوژی تلفن‌های همراه یا حمل‌ونقل جهانی؛ عملکرد صنعت ساخت‌وساز به‌طور قابل‌توجهی دچار عقب‌ماندگی است. امروزه حمل‌ونقل یک تن بار نسبت به دهه ۱۹۵۰، %۹۹ سریع‌تر و %۹۰ ارزان‌تر انجام می‌شود. جهش‌های مشابهی در بخش تولید اتومبیل و همچنین کامپیوترها رخ داده است. بااین‌حال ساخت‌وساز همچنان کند و پرهزینه است. یکی از پیامدهای این وضعیت تنها در بخش اقتصادی،‌ کاهش بهره‌وری نیروی کار طی ۳۰ سال گذشته است. همه این مشکلات در پروژه‌های بزرگ جدی‌تر می‌شوند. تحقیقات دانشکده Saïd در دانشگاه آکسفورد نشان داده‌اند که مشکلات مرتبط با افزایش هزینه و زمان، کاهش شود و مزایا، مخاطرات زیست‌محیطی و اثرات منفی اجتماعی با چالش‌هایی در تحویل پروژه‌های بزرگ همراه هستند.

کارلیون باوجوداینکه نقش مهمی در ساخت‌وساز بریتانیا داشت اما همچنان با سیستم قدیمی فعالیت می‌کرد. دیجیتال‌سازی در سطح پایین باعث تناقضات و اختلافات هزینه‌بر در اطلاعات طرح و مشکلاتی در مدیریت شد. مشکلات وقتی بروز پیدا کردند که هیچ معیاری برای بررسی و سنجش مشکلات در زمان واقعی وجود نداشت. به‌طور مثال بیمارستان میدلند در اسمت¬ویک را در نظر بگیرید که یکی از بزرگ‌ترین پروژه‌های کارلیون بود و ضررهای آن منجر به نابودی شرکت شد. در ۲۴ ماه مِی ۲۰۱۷ افتتاح پروژه به تأخیر افتاد. در گزارش ارائه‌شده علت مشکلاتی در طراحی مکانیکی و الکتریکی عنوان شد. بااین‌حال علت اصلی یکپارچگی ضعیف مدل اطلاعاتی ساختمان بود. اختلافات زیادی بین آنچه طراحی‌شده بود و آنچه در حال ساخت بود، مشاهده شد. تغییرات و اصلاحات نابجا موجب افزایش هزینه و زمان شد. عدم آموزش کافی در استفاده از ابزاری مثل مدل‌سازی اطلاعات ساختمان موجب تشدید مشکلاتی همچون عدم تطابق ازچه قرار بود ساخته شود و آنچه در حال ساخت بود، شد.

درواقع آنچه اندازه‌گیری نمی‌شود، قابل مدیریت هم نیست. صنعت ساخت‌وساز به ابزارهایی نیاز دارد که از طریق آن‌ها بتوان پیشرفت را در یک سیستم مدیریت کاربرپسند به‌طور دقیق اندازه‌گیری کرد. هدف نهایی در این سیستم ارائه میزان پیشرفت به همه ذینفعان در یک پلتفرم واحد است که نشان‌دهنده میزان کار انجام‌شده در مقایسه با میران کار برنامه‌ریزی‌شده است. استفاده از داده‌های کلان و ابزارهای تحلیل پیشرفته که در حال حاضر از عوامل موفقیت یک کسب‌وکار هستند هنوز به‌طور گسترده در ساخت‌وساز رواج نیافته‌اند. شرکت‌های ساختمانی در مقایسه یا صنایعی همچون ارتباطات یا تولید داده‌های کمتری ذخیره می‌کنند که همین منجر به مشکلاتی در هزینه و زمان می‌شود.

طبیعتاً کارلیون هم استفاده زیادی از داده‌های تجربی نداشت. به‌طور مثال مدیران کارلیون از یک قانون سرانگشتی برای تعیین زمان، هزینه یا تعداد کارگران موردنیاز در کل پروژه استفاده می‌کردند. واقعیت با این نحوه برآورد کاملاً متفاوت بود. ازآنجاکه هیچ داده سیستماتیکی در خصوص نتایج واقعی جمع‌آوری نشده بود،‌ برآوردها قابل اصلاح نبودند و خطاهای متعددی پی‌درپی در پروژه رخ می‌داد.

سیستم‌های مدیریت و کنترل کارلیون به دلیل استفاده کم یا ضعیف از فناوری‌های موجود مانند سنسورها دچار مشکل بود. شرکت مشاوره مک کینزی برآورد کرده است که بیش از نه میلیارد دستگاه مجهز به اینترنت اشیا در دنیا وجود دارد که می‌توان به کمک آن‌ها زنجیره تأمین و نظارت را بهبود بخشید. کارلیون در پروژه بیمارستان میدلند از هیچ دستگاه دارای اینترنت اشیا برای پیشرفت گیری روزمره استفاده نکرد. مدیریت ضعیف مسائل به وجود آمده در کارگاه آن هم از طریق یک پایگاه داده دستی که جدا از برنامه پریماورا بود، انجام می‌شد. پیچیدگی، نقص،‌ جزئیات کم و تناقضات در سیستم‌های تکنولوژیکی موجب کاهش اثربخشی مدیران در این پروژه شدند. کارلیون نمونه بارز این است که چگونه شکست یک پروژه منجر به فروپاشی یک شرکت می‌شود.

برخلاف خودکار سازی گسترده در خودروسازی و پیشرفت قابل‌توجه ریزپردازنده‌های کامپیوتری، ساخت‌وساز همچنان به شکل سنتی انجام می‌شود. تولید و ساخت المان‌ها در خارج از پروژه علی‌رغم مزایای حاصل از استانداردسازی دچار عدم انسجام در استفاده است. در پروژه بیمارستان میدلند اگرچه که کرتین وال‌ها خارج از محل پروژه ساخته می‌شدند اما این روند به‌صورت دستی انجام می‌گرفت. این مشکل همراه با هزینه‌های حمل‌ونقل و هزینه‌های دوباره‌کاری بود.

ناکارآمدی ساخت‌وساز به‌صورت دستی و بهره‌وری پایین نیروی انسانی در شیوه فعلی منجر به تخصیص بیش‌ازحد نیروی کار در پروژه‌ها می‌شود. از دیدگاه دولت‌ها پروژه‌های ساخت‌وساز اغلب با اشتغال‌زایی همراه هستند و هنوز کمبود نیروی کار یک موضوع عادی است. این تصور که ساخت‌وساز به کارگران کم مهارت نیاز دارد باید از بین برود. افزایش شغل‌هایی که نیازمند تکنولوژی سطح بالا هستند و همچنین سرمایه‌گذاری در بخش آموزش و تغییر ساخت‌وساز از شیوه دستی به خودکار؛ بحران نیروی کار که کارلیون هم با آن مواجه بود کاهش می‌یابد.

منبع

نوشته شده توسط تیم مترجمین موسسه 808

اگر دوست دارید به تیم مترجمین 808 بپیوندید، با ما تماس بگیرید.

دریافت فایل PDF مقاله برای اعضای VIP رایگان است. سایر کاربران با پرداخت ۵۰۰ تومان می توانند اقدام به دریافت این فایل کنند.

برای مشاهده قسمت دوم این مقاله میتوانید از این صفحه اقدام فرمایید