سیستمی به شکل خرپای قائم است از نوع هم‌محور یا برون محور که از آن برای مقاومت در برابر نیرو‌های جانبی استفاده می‌شود. سیستم بادبندی در صورت اجرای صحیح دارای قابلیت بالایی در تحمل نیروهای زلزله است. برای اجرای بادبندی فولادی با شکل‌پذیری مناسب باید به طول جوش و موقعیت قرارگیری بادبند بر روی ورق توجه شود.

قاب بادبندی شده‌ی هم‌محور: قاب مهار شده‌ای است که در آن اعضا عمدتا تحت اثر بار‌های محوری قرار می‌گیرند. امتداد اعضای بادبند بر روی تیر یا ستون قرار دارد. در شکل زیر نمونه‌هایی از انواع بادبند نشان داده شده است. در مورد مناسب‌ترین حالت بادبندی، تحقیقات فراوانی انجام شده است ولی مهمترین نکته، اجرای صحیح (طول، جوش، ورق اتصال، کیفیت جوشکاری) است. در ایران بادبند ضبدری بسیار متداول است.

• قاب مهاربندی شده‌ی برون محور: نوعی قاب مهاربندی شده‌ی فولادی است که اعضای آن متقارب نیست. این ایده چند دهه توسط پوپوف مطره شد و ایده‌ی کلیدی آن ایجاد تغییر شکل و شکست برشی با کوتاه شدن عضو است.
• سیستم مهاربندی کمانش تاب: یکی از ایده‌ها برای کنترل کمانش عضو بادبندی در فشار، مقید کردن کمانش به صورت استفاده از پوشش بتنی است. به این ترتیب مقاومت فشاری عضو شبیه مقاومت کششی آن خواهد بود. باید توجه داشت که بادبندهای کمانش تاب را نمی‌توان در یک دهانه به صورت ضبدری اجرا کرد.

+ منبع: مبانی مهندسی زلزله، مؤلف: محمدرضا تابش‌ پور