نسبت کرنش جانبی (عرضی) به کرنش محوری (طولی) را نسبت یا ضریب پواسون گویند. این نام به افتخار ریاضیدان فرانسوی سیمون دنیس پواسون (۱۷۸۱–۱۸۴۰ م) انتخاب شده است. ضریب پواسون را با حرف یونانیν نمایش داده و مقدار آن وقتی که کرنش جانبی transεو  axialε کرنش محوری باشد، برابر است با:

علامت منفی به این خاطر است که این نسبت عددی مثبت شود زیرا در اکثر مواد مهندسی (به جز لاکستیک‌ها) کرنش جانبی و محوری مختلف‌العلامت هستند.

نسبت پواسون اندازه‌ای از اثر پواسون است، پدیده‌ای که در آن ماده تمایل دارد در راستای عمود بر جهت فشردگی منبسط شود. همین‌طور اگر به جای فشرده شدن، کشیده شود، ماده در راستای عمود بر کشش، منقبض خواهد شد.

مثال بارز آن نازک شدن یک نوار پلاستیکی در اثر کشش است.

 در برخی مواد نادر، ماده عمود بر راستای فشردگی، منقبض و عمود بر راستای کشش، منبسط می‌شود؛ و باعث ایجاد ضریب پواسون منفی می‌گردد.

ضریب پواسون برای مواد پایدار، ایزوتروپیک و کشسان خطی بین ۱- تا ۰ می‌باشد؛ و برای اغلب مواد بین ۰ تا ۰٫۵ است. برای یک ماده کاملاً تراکم ناپذیر که به صورت کشسان تغییر شکل داده است، به ازای کرنش‌های کوچک ضریب پواسون برابر با ۰٫۵ خواهد بود. اکثر فولاد‌ها و پلیمر‌های سخت (صلب) قبل از تسلیم ضریب پواسون ۰٫۳ دارند، که این مقدار برای تغییر شکل‌های بعد از تسلیم تا ۰٫۵ افزایش می‌یابد.

 + منبع