انکراژها (زمین‌مهارها)، تاندون‌های پیش‌تنیده‌ی دائمی تزریق شده با سیمان هستند که در خاک و سنگ برای مهار و کنترل المان‌های سازه‌ای مانند دیوار (نگهداری گود) یا دال‌ها استفاده می‌شوند. مهاری‌ها در سوراخ‌های حفاری‌شده نصب می‌شوند و تا بار طراحی پیش‌تنیده می‌شوند تا بدین وسیله نیروی مقاومت مورد نیاز را بسیج و از زمین به المان‌های سازه‌ای منتقل کنند. مهارهای موقتی برای بازه‌ی کمتر از دو سال استفاده می‌شوند. زمین‌مهارهای دائمی از خوردگی محافظت می‌شوند تا از عملکرد بلند مدت آن‌ها در طول عمر طراحی اطمینان حاصل شود.

برای اولين بار مهندسين استراليایی از روش نیلینگ برای پايدارسازی شيروانی‌های سنگی در تونل استفاده کردند. آن‌ها در اوايل دهه‌ی ۱۹۶۰ برای پايدارسازی جداره‌های تونل، شبکه‌ای از سوراخ‌ها را در طاق و ديوارهای سنگی تونل حفاری کرده، در داخل آن ميلگردهای فولادی قرار داده و قسمت انتهایی آن را با شبکه‌ی مش‌بندی در محيط تونل گيردار کردند. سپس با دوغاب‌ريزی در سوراخ‌های حفر شده و بتن‌پاشی به جداره‌ی تونل، موفق به پايداری ايمن جداره‌های داخلی تونل شدند. اين روش بعدها توسط مهندسين آلمانی و فرانسوی برای پايدارسازی در شيروانی‌های خاکی مورد استفاده قرار گرفت. به عبارت ديگر مهندسين آلمانی و فرانسوی، روش استراليایی نیلینگ در سنگ را برای شيب‌ها و ديوارهای خاکی به کار بستند. آن‌ها استفاده از تکنولوژی نیلینگ در تونل را به پايدار کردن شيب‌ها و ديوارهای خاکی گودبرداری شده و کوله‌ی پل‌ها تعميم دادند.

پس از آن استفاده از نیلینگ به طور گسترده در طرح‌هاي مختلف عمرانی نظير تثبيت ترانشه‌های خط آهن و بزرگراه‌ها، ساخت سازه‌های نگهبان گودبرداری شده در مناطق شهری جهت احداث ساختمان‌های بلندمرتبه که شامل چندين طبقه در داخل زمين هستند و تثبيت شيب‌های زمين در برابر لغزش‌های احتمالی به کار بسته شد.

انکراژها در گذشته در پروژه‌های بزرگراهی و برای پايدارسازی خاكبرداری‌ها و شيب‌ها استفاده می‌شد ولی امروزه به صورت روزافزون در پايدارسازی ديواره خاكبرداری‌ها در محيط‌های شهری نيز مورد استفاده قرار می‌گيرد. در اين روش پس از حفر گمانه و جای‌گذاری مهاری، بخشی از انتهای گمانه تزريق شده و مهارها با جک كشيده می‌شوند. تفاوت اصلی سيستم انكر و نيلينگ خاک در اين است كه نيروی پيش‌تنيدگی خاصی در سيستم نيلينگ اعمال نمی‌شود و حركت توده خاک است كه موجب ايجاد نيرو در ميخ‌ها می‌شود ولی در سيستم مهاری به دليل پيش‌تنيدگی مهارها، قبل از حركت توده خاک نيروی بزرگی وجود دارد كه سبب كاهش قابل توجه تغيير شكل‌ها می‌شود.