سقوط طاق «هایت رجنسی» در هتل هایت رجنسی کانزاس سیتی میسوری در جولای سال ۱۹۸۱ رخ داد. دو گردشگاه پیوسته عمودی بر روی محل برگزاری مهمانی چای و رقص در لابی هتل فرو ریختند. در این واژگونی ۱۱۴ تن کشته و ۲۱۶ تن زخمی شدند. این اتفاق مرگبارترین سقوط سازه در تاریخ ایالت متحده آمریکا تا آن زمان بود تا آنکه ۲۰ سال بعد برج‌های مرکز تجارت جهانی فروریخت.

ساخت ساختمان ۴۰ ساله هایت رجنسی کانزاس سیتی در می سال ۱۹۷۸ آغاز شد. به خاطر تاخیر و تداخل به علت حادثه‌ی ۱۴ اکتبر، زمانی که ۲۷۰۰ فیت مربع (۲۵۰ متر مربع) از سقف دهلیز (اطاق میانی خانه‌های روم قدیم) به علت تخریب یکی از اتصالات در انتهای شمالی خود واژگون شد، این هتل سرانجام به طور رسمی در یکم جولای سال ۱۹۸۰ افتتاح شد.

سه روز پس از فاجعه، «وین جی. لیسچکا» که یک مهندس معمار بود توسط روزنامه ستاره کانزاس سیتی یک تغییر قابل توجهی برای طراحی اصلی پیاده‌رو کشف کرد. محققان دریافتند تغییراتی در طراحی میله‌های فولادی راهرو موجب شکست آن شده است. دو تا از راهروها از مجموعه‌ای از میله‌های فولادی با قطر ۱٫۲۵ اینچ (۳۲ میلی‌متر) با راهروی طبقه دوم که به طور مستقیم از راهروی طبقه‌ی چهارم آویزان شده بود، معلق شده بود. تیرهای عرضی به شکل گیردار از نوارهای C شکل که در بین فضای توخالی بین آنها جوش داده شده‌اند، ساخته شده بود. طراحی اصلی توسط «جک دی. گیلوم» و همکارانش مشخص کرد که سه جفت از میله‌ها از طبقه دوم تا سقف اجرا می‌شود. محققان در نهایت معتقد بودند که این طرح فقط ۶۰ درصد از حداقل بار مورد نیاز آیین‌نامه‌های ساختمان کانزاس سیتی را پشتیبانی می‌کند. 

منبع: Wikipedia