فضای اصلی یک رستوران، محلی است که مشتری‌ها در آن غذا می‌خورند و امکانات ارائه شده نیز باید بر طبق نوع کارایی و عملکردی باشند که در رستوران ارائه می‌شوند. همیشه باید مقداری میز و صندلی اضافی وجود داشته باشد همچنین میزهای مخصوصی نیز باید به مشتریان همیشگی و دائمی اختصاص داده شود. مکانی نیز می توان برای مشتریانی که عجله دارند تعبیه گردد و به آن ها سرویس غذایی ارائه نماید.

مکانهای غذایی بزرگ باید به نواحی کوچک‌تری تقسیم شوند. آشپزخانه، انباری‌ها، محل‌های تحویل غذا، توالت‌ها و دیگر نواحی سرویس‌دهنده باید اطراف سالن اصلی غذاخوری باشند با این وجود توالت‌ها بهتر است در طبقات دیگری قرار بگیرند. ستون‌های سازه‌ای در مکان‌های اصلی غذاخوری بهتر است بین میزها و یا در گوشه و قسمت کناری میزها قرار بگیرند.

آشپزخانه: آشپزخانه‌های گرم شامل یک ناحیه اتمام کار هستند و اکثر آنها با توجه به نوع عملکردشان مجهز به وسایل و لوازم زیر هستند: چراغ خوراک پزی (با 2 یا 8 شعله)، هود، دستگاه مخصوص آب جوش (سماور) چراغ‌های گازی و اتوماتیک، بخار پز، بخارپز اتوماتیک، بخارپز با قابلیت تنظیم فشار هوای داخل، اجاق‌های انتقال گرما حمام آب، اجاق‌های مخصوص کباب کردن و پختن، صفحات مخصوص سرخ کردن و کباب کردن، ماهیتابه، اجاق‌های دولایه مخصوص کباب کردن، سرخ کن‌ها و ماهیتابه‌های دیواره بلند، اجاق‌های مایکروویو و اجاق‌های مخصوص سرخ کردن و پختن که به صورت اتوماتیک کار می‌کنند.

سرویس‌دهی غذایی در یک آشپزخانه در رستوران که دارای محل پیشخوان است بهتر است بین ناحیه آماده‌سازی مواد غذایی و سالن غذا‌خوری باشد. در این آشپزخانه‌ها باید سطح و محل کافی برای نگهداری مواد وجود داشته باشد. وجود یک کشوی گرم با صفحات گرم شده و نیز یک ناحیه سرد برای نگهداری مواد غذایی سرد لازم است.

استاندارد فضاهای عبوری: فضای دسترسی به میز و صندلی‌ها از طریق مسیرهای عبوری باید دارای عرض حداقل 90 سانتیمتر باشد که به پیرو آن فاصله‌ای معادل 185 سانتیمتر بین دو ردیف میزهای موازی را می‌طلبد. عرض مسیرهای عبوری همچنین باید فضای لازم جهت نشستن مشتری‌ها در پشت میزها را در بر بگیرد. در پشت هر صندلی باید حداقل 15 سانتیمتر فضای باز وجود داشته باشد تا امکان بیرون کشیدن صندلی برای نشستن و برخاستن از پشت میز فراهم گردد.

برای اینکه فرد استفاده کننده بتواند به راحتی غذا صرف کند، نیازمند میزی است که تقریباً دارای 60 سانتیمتر عرض، 40 سانتیمتر عمق می باشد. در مجموع، عرض 85-80 سانتیمتر برای میز مناسب می باشد. میز گرد و شش ضلعی با قطر 120-90 سانتیمتر برای 4 نفر ایده‌آل می باشد. معمولاً صندلی با ارتفاع 46 سانتیمتر برای اکثر مهمان‌ها و استفاده‌کنندگان راحت و رضایت‌بخش است.

نورپردازی رستوران: با توجه به نوع غذایی که در رستوران سرو می‌شود، می‌توان نورپردازی را چنان تعریف کرد که مدت زمانی که مشتری می‌تواند در رستوران بنشیند تعیین گردد. مثلاً در رستوران‌های غذای سریع (فست فود) ضمن بهره‌گیری از مصالح سرد و فلزی از نورهای مستقیم پرانرژی بهره گرفته می شود؛ تا مانع این شوند که مشتری مدت زمان طولانی را در رستوران بگذارند. زیرا در این مکان‌ها، غذا باید سریع خورده شود و جا برای نشستن دیگر مشتریان فراهم گردد. اما در رستوران‌های مجلل، قابلیت صرف غذا برای مدت زمان طولانی حین گفت‌و‌گو و استراحت وجود داشته و می‌توان تمهیداتی اندیشید که ماندگاری مشتری در رستوران را افزایش دهد.

با نورپردازی ملایم محیطی و کمک لایه‌های مختلفی از نور که می‌توان اشیاء خاصی از جمله مجسمه‌ها و گل‌ها را مورد تأکید قرار داد. هر نوری باید با دکور و رنگ محیط، حتی رنگ غذاها هماهنگ باشد. به طور مثال رنگ صورتی، گوشت را قرمز و طبیعی نشان می دهد و در عوض رنگ سالاد را به گونه ای دیگر، غیرطبیعی می نماید. می توان با نور آبی و سفید غذاها را خوشایندتر و بهتر نمایش داد. پس در نتیجه باید برای تأمین نور رستوران از ترکیب نورها استفاده نمود.

منبع: نویفرت ۲۰۱۴