یکی دیگر از روش‌های تقریبات متوالی که برای تحلیل سازه‌ها به کار می‌رود، روش کانی می‌باشد که توسط مهندس آلمانی، گاسپارکانی، تدوین شده است.

روش کانی نسبت به روش توزیع لنگر کراس دارای مزایای زیر می‌باشد:

• در مورد سازه‌های فاقد انتقال گره‌ها، حل مسئله فقط شامل تکرار یک عمل ساده می‌باشد که در مسیر دلخواه از یک گره به گره دیگر پیش می‌رود. این موضوع نه تنها سبب صرفه‌جویی زیاد در وقت می‌شود، بلکه چون همواره یک نوع عمل ساده تکرار می‌گردد، احتمال به وجود آمدن خطای محاسباتی بسیار کم است.
• با استفاده از این روش تحلیل قاب‌های مستطیلی و منظم ( بدون اعضای مورب و شیبدار) که دارای انتقال گره‌ها می‌باشد، مستقیما و بدون استفاده از اصل جمع آثار قوا صورت می‌گیرد.
• روش کانی دارای مزیت حذف خود به خود خطاها می‌باشد. بدین ترتیب که خطاهای محاسباتی مخفی شده، ضمن ادامه‌ی محاسبات، خود به خود سرشکن می‌شود.
• اگر تغییراتی در ابعاد یا اعضا یا بارگذاری آنها لازم شود، احتیاجی به تجدید عملیات انجام شده نیست، بلکه پس از اینکه تغییرات مربوطه در شمای محاسباتی نشان داده شده، حل مسئله به سادگی ادامه می‌یابد و محاسبات جدید همیشه جزء تکمیلی محاسبات قبل است.

تحلیل یک سازه به روش کانی در واقع حل معادلات شیب-افت به روش تکرار می‌باشد. در واقع کار اصلی آقای کانی این بود که معادلات شیب-افت را طوری تنظیم نماید که بتوان آن را با استفاده از روش تکرار حل نمود.

• لنگر‌های انتهایی در اعضای سازه‌هایی که دارای گره‌های صلب بوده و در آنها مفصل داخلی نیز وجود ندارد با در نظر گرفتن تغییر شکل خمشی و با استفاده از اصل جمع آثار قوا مطابق زیر بدست می‌آید:
• لنگر‌های گیر‌داری ایجاد شده در دو انتهای عضو در اثر نیروهای خارجی موثر
• لنگر‌های ایجاد شده در دو انتهای عضو با فرض دوران انتهای عضو (برای مثال انتهای i)، برابر iθ و گیردار بودن انتهای دیگر (برای مثال انتهای k)
• لنگر‌های ایجاد شده در دو انتهای عضو با فرض دوران انتهای عضو (برای مثال انتهای k)، برابر iθ و گیردار بودن انتهای دیگر (برای مثال انتهای i)
• لنگر‌های ایجاد شده در دو انتهای عضو به علت دوران عضو برابر ik/Likδ با ترکیب چهار اثر فوق، لنگرهای نهایی به علت نیرو‌های خارجی، دوران دو انتهای عضو و دوران عضو به صورت زیر بدست می‌آید.

Mik = لنگر نهایی در انتهای i عضو ik

F.E.Mik= لنگر گیرداری در انتهای i عضو ik (به علت نیرو‌های خارجی موثر به عضو ik)

K’ik= سختی در انتهای i عضو و یا لنگری که انتهای i عضو ik را به اندازه ی زاویه‌ی واحد دوران دهند هرگاه انتهای k عضو ik گیردار باشد. برای اعضا با ممان اینرسی ثابت  k’ik=4EIik/Lik می‌باشد.

Cik= ضریب انتقال از انتهای I عضو به انتهای k می‌باشد.

منبع: تحلیل سازه‌ها، مولفین: اخوان لیل‌آبادی، شاپور طاحونی