از کند خنک کردن روباره آهنگدازی در پاتیلها، چاله‌ها و قالب‌های ریخته‌گری محصولی حاصل می‌شود که می‌تواند با خرد کردن و دانه‌بندی کردن آن، دانه‌هایی متراکم و قوی، که برای مصرف به عنوان سنگدانه مناسب باشد، به دست آورد.

خواص سنگدانه با ترکیب و میزان خنک‌کنندگی روباره تغییر می‌کند؛ روباره‌های اسیدی به طور کلی تولید سنگدانه متراکم‌تری می‌نمایند، و روباره‌های قلیایی تمایل به تولید ساختار حفره‌ای یا کندوی زنبور عسلی با وزن ظاهری کمتر (۲ تا ۲.۸) دارند. در مجموع، چگالی حجمی روباره‌های کند خنک شده، که به طور متعارف در محدوده‌ی ۷۰ تا ۸۰ پوند بر فوت مکعب است، چیزی بین سنگدانه با وزن معمولی و سنگدانه سبک سازه‌ای می‌باشد. این سنگدانه‌ها به طور وسیعی برای ساخت محصولات بتنی پیش ساخته مانند بلوک‌های بنایی، کانال‌ها و ستون‌های حصار بکار می‌روند.

وجود سولفید آهن بیش از اندازه در روباره می‌تواند باعث مشکلات رنگ و دوام در محصولات بتنی گردد. تحت شرایط خاصی، سولفید می‌تواند به سولفات تبدیل شود که از نقطه نظر حمله سولفاتی در بتن نامطلوب است.

منبع: ریز ساختار، خواص و اجزای بتن، تالیف: پروفسور مهتا، پروفسور مونته ئیرو، ترجمه: علی اکبر رمضانیان پور، پرویز قدوسی، اسماعیل گنجیان