یکی از مسائل مهم در بحث تحلیل هیدروگراف این است که اگر بارش مشخصی بر سطح حوضه ببارد، چگونه میتوان هیدروگراف خروجی از حوضه را پیش‌بینی نمود.

پایه‌ی بسیاری از روش‌های استخراج هیدروگراف از هیتوگراف بارش، استفاده مفهومی تحت عنوان هیدروگراف واحد (UH) است. این مفهوم ابتدا توسط شرمن در سال 1932 ارائه گردید که بر اساس تحقیقات انجمن مهندسین عمران بوستن بر روی سیلاب‌های سال 1927 نیو انگلند صورت گرفته بود.

بر اساس تعریف هیدروگراف واحد (UH) یک حوضه آبریز عبارتست از هیدروگراف خروجی از حوضه به ازاء یک واحد (یک سانتیمتر) رواناب مستقیم با فرض اینکه بارش مازاد بطور یکنواخت در کل حوضه باریده باشد، برای مدت زمان بارندگی Td ساعت.

لذا هر حوضه می تواند بینهایت هیدروگراف واحد بر اساس زمان تداوم آن Td داشته باشد.

مثلا هیدروگراف یک ساعت، بطور میانگین روانابی معادل یک سانتیمتر در کل حوضه ایجاد می‌کند.

فرضیات که بر اساس آن تئوری هیدروگراف واحد بنا شده عبارتند از:

• بارش موثر در طول مدت بارندگی یکنواخت است.
• بارش موثر در تمامی سطح حوضه بطور یکنواخت باریده است
• زمان پایه هیدروگراف واحد t  ساعته برای یک حوضه‌ی آبریز ثابت است.
• اصل جمع‌پذیری در رابطه با جمع کردن دبی هیدروگراف‌های واحد با زمان تداوم بارندگی یکسان صادق است.
• اصل تناسب‌پذیری در رابطه با دبی‌های هیدروگراف‌های واحد صادق است.
• برای یک حوضه آبریز مشخص، هیدروگراف واحد t ساعته جزء خصوصیات تغییر ناپذیر حوضه نسبت به زمان است.

لذا اگر مشخصات حوزه آبریز همانند کاربری اراضی، نوع پوشش گیاهی و ... تغییر نکند، هیدروگراف واحد هم ثابت می‌ماند.

منبع: هیدرولوژی مهندسی، مولف: دکتر حمیدرضا صفوی