توماس پاولی، Thomas Paulay

«توماس پاولی» در ۲۶ فوریه سال ۱۹۲۳ در سوپرون مجارستان متولد شد. پدرش یک افسر ارتش بود و توماس نیز در دانشکده نظامیان سوپرون و سپس در آکادمی سلطنتی ارتش مجارستان در بوداپست تحصیل کرد. وی در سال ۱۹۴۳ فارغ‌التحصیل شد و به عنوان افسر سواره‌نظام با ارتش سلطنتی مجارستان، روسیه و لهستان جنگید.

پس از جنگ در دانشگاه فنی بوداپست حضور یافت، اما در سال ۱۹۴۸، از مجارستان به آلمان غربی فرار کرد. در سال ۱۹۵۱، تام پاولی، کمک هزینه تحصیلی با گروهی از دانشجویان کاتولیک دانشگاه ویکتوریا در ولینگتون را دریافت کرد و همراه با همسر اتریشی و دخترش به نیوزلند رفت. وی به مدت ۸ سال به عنوان مهندس سازه در شرکت بروس اسمیت و همکاران در ولینگتون کار کرد و سپس در سال ۱۹۶۱ به سمت دانشگاهی در دانشگاه کانتربوری منصوب شد. او به مدت ۲۸ سال تا سال ۱۹۸۹ و تا زمان بازنشستگی‌اش به عنوان استاد مهندسی عمران بود.

تحقیقات تام پاولی در ابعاد مختلف دیوارهای سازه‌ای در طول دوران حرفه‌ای او در دانشگاه کانتربری، توسعه یافت و مفهوم او از تیرهای جفت تقویت‌شده مورب، راه حل استانداردی برای بدست آوردن یک سازه خوب انعطاف‌پذیر کرد. تام همچنین به مفاهیم طراحی ظرفیت علاقه‌مند شد: او از تقابل زنجیره‌ای استفاده کرد که در آن، تغییر شکل فقط در نقطه‌ای انتخاب‌شده در زلزله بزرگ رخ می‌دهد. مفهوم ستون قوی- تیر ضعیف، به عنصر طراحی برای ساختمان‌های نیوزلند و بسیاری دیگر از کشورهای مستعد زلزله تبدیل شد. کتاب او در سال ۱۹۷۵ با همکاری پروفسور «باب پارک» به نام سازه‌های بتن آرمه، یک اثر اولیه و پایه‌ای برای طراحی بر اساس ظرفیت بود.

کار پاولی در نیوزلند و زلاندنو و در سطح بین‌المللی در طول عمر او شناخته شد. او از سال ۱۹۹۲ تا سال ۱۹۹۶ به عنوان رئیس انجمن بین‌المللی زلزله بود. او در بسیاری از کمیته‌های آیین‌نامه ساختمان‌های نیوزلند و همچنین در کمیته‌های موسسه بتن آمریکا خدمت کرد. وی به عنوان عضوی از انجمن سلطنتی نیوزلند بود و در سال ۱۹۸۶، افسر امپراتوری بریتانیا شد. در ۱۴امین کنفرانس جهانی مهندسی زلزله در اکتبر سال ۲۰۰۸ در پکن، به او لقب «یکی از افسانه‌های مهندسی زلزله» را دادند.
پاولی چهارمین سخنرانی یادبود Mallet-Milne را برای انجمن زلزله و دینامیک مهندسی عمران در لندن در سال ۱۹۹۳ ارائه داد.