منطقه بنيوف، ناحیه‌ای صفحه‌ای (مسطح) غوطه‌ور از زلزله‌ای است که به وسیله اندرکنش یک صفحه پوسته‌ای اقیانوسی با یک صفحه قاره‌ای ایجاد می‌شود. این زلزله‌ها می‌توانند به وسیله‌ی لغزش در خط گسل تخلیه فرعی یا لغزش روی گسل داخل ورق‌های زیرزمینی به علت خم شدن و کشش در طول صفحه‌‌ای که داخل گوشته کشیده شده است، ایجاد شوند. این منطقه همچنین به عنوان منطقه Wadati-Benioff شناخته می‌شود.

مقطع عرضی منطقه بنيوف

«هوگو بنیوف» در سال ۱۹۴۹ روشی را برای تعیین افزایش تنش کششی برگشت ارتجاعی زلزله روی یک گسل مشخص ارائه کرد. او تعیین کرد که ریشه مربع یک انرژی زمین‌لرزه متناسب با افزایش تنش ارتجاعی الاستیک و جابجایی ارتجاعی است و راهی را برای تعیین این که آیا یک سری از زلزله‌ها در طول یک ساختار گسل تنها ایجاد شده است یا نه، توسعه داد. تحقیقات او روی ناحیه فروکشی Kermadec-Tonga و ناحیه فروکشی آمریکای جنوبی متمرکز بود و مشخص کرد که در هر دو منطقه، تمرکز زلزله در امتداد صفحات غوطه‌وری که با ترانشه زاویه تقریبا ۴۵ درجه می‌سازد، قرار دارد. این صفحات لرزه‌خیز بعدا به عنوان نواحی بنیوف یا نواحی واداتی-بنیوف به افتخار «کیو واداتی» که در همان زمان به طور مستقل روی این زمینه کار می‌کرد، شناخته شدند.

منبع: usgs