شالوده‌ها می‌توانند تحت تاثیر بارهای استاتیک، دینامیک و یا ترکیبی از آنها قرار گیرند. بار استاتیک باری است که به آرامی و به تدریج بر شالوده تاثیر نماید، به طوریکه هیچگونه ارتعاشی در سیستم شالوده- خاک ایجاد نشود.
بار دینامیک به باری اتلاق می‌شود که باعث ارتعاش سیستم کل شود. در هر دو حالت تحت تاثیر بارگذاری، در سیستم خاک- شالوده تنش ایجاد می‌شود. بارهای دینامیک به علل مختلف به وجود می‌آیند. بی‌قاعده‌ترین بارهای دینامیک، بارهای ناشی از زلزله و انفجار هستند.
در اثر ارتعاش، شالوده ممکن است نشست نماید و سازه متکی بر آن فرو ریزد. در صورتی که شالوده متکی بر لایه‌ی ماسه‌ای اشباع به علت ارتعاش، پدیده‌ی روانگونگی به وجود آمده و در نتیجه خاک مقاومت خود را از دست می‌دهد و ظرفیت باربری شالوده متکی بر آن از بین می‌رود.

عوامل دیگر ارتعاش در شالوده عبارتند از: کوبیدن شمع در زمین‌های مجاور، فرود هواپیماهای سنگین، تاثیر اثر باد و امواج بر روی سازه

ارتعاش به وجود آمده به علت عوامل فوق‌الذکر آنی و گذرا هستند.

تئوری‌های پایه در ارتعاشات

• ارتعاش آزاد سیستم جرم متمرکز- فنر بدون میراکننده
• ارتعاش آزاد سیستم جرم متمرکز- فنر با میراکننده
• ارتعاش تحمیلی سیستم جرم متمرکز- فنر بدون میراکننده
• ارتعاش تحمیلی سیستم جرم متمرکز- فنر با میراکننده

منبع: اصول مهندسی ژئو‌تکنیک، ترجمه شاپور طاحونی