حضور مدرنيته و به تبع آن معماری مدرن در اقصی نقاط دنيا، به دليل چالش با سنت ها و الگوهای گذشته همواره تأثيری بنيادی در معماری کشورهای مختلف دنيا داشته است. در اين ميان ژاپن در تلفيق الگوهای بومی با فناوری های پیشرفته و نوین کشوری موفق محسوب می شود.در راستای بهره‌گيری از تجارب معماران ژاپنی نمايشگاهی از معماري معاصر ژاپن در نگارخانه پرديس هنرهای زيبای دانشگاه تهران در خردادماه سال ۸۶ و به دعوت مشترک رايزن فرهنگی سفارت ژاپن در ايران و قطب علمی فناوری معماری، دو معمار ژاپنی، آقای «کازوهيرو کوجيما» و خانم «کازوکو آکاماتسو» در تالار شهيد آوينی پرديس هنرهای زيبای دانشگاه تهران حضور يافته و به ايراد سخنرانی پرداختند.

همانطور که «مينيماليسم» يا «حداقل‌گرايی» در حوزه هنر محتوا و موضوع را با استفاده از حداقل اجزاء نشان می دهد، در معماری نيز به وسیله شکل دادن به بنا با پرهيز از عناصر کاذب و تزيينی، استفاده از فرم ها و اجزايی که لزوماً کارکردی بر آنها مترتب است، جايگاه ويژه‌ای دارد. شاخصه مينيماليستی نيز با حداقل‌ها مطرح می شود و سادگی در عين زيبايی وجه تمايز آن با ساير گرايش هاست.

معماری ژاپنی چه در گذشته و چه در امروز واجد ارزش های زيبایی شناسانه مينيماليستی است و وجه اساسی پديد آمدن آن ارزش قايل بودن برای هدف نهايی معماری يعنی آرامش و آسايش استفاده کننده يا «انسان» است. از آنجا که شکل گیری هر یک از اجزاء در معماری ژاپن به گونه‌ای شکل می گيرد که منطبق بر الگوهای زندگی و پاسخگوی نيازهای انسانی است، کارکردگرايی و رفاه استفاده کننده در درجه اول اهميت قرار می گيرد.

سودمندی و راحتی که با توجه به شيوه زندگی تعریف می شود، مشخصه اجزاء معماری ژاپنی از کليت بنا تا جزئیاتی چون مبلمان است که به زيبايی شناسی مينيماليستی می انجامد. تطابق با نيازهای انسانی و الگوی زندگی آنان، در هم آمیختن معماری با مفاهیمی را به دنبال دارد که به آنها پرداخته می شود.

تطابق با تناسبات
از دیگر نکات قابل تأمل در معماری ژاپن شناخت مخاطب يا «استفاده کننده» پیش از شروع طراحی است. ويژگی های فيزيولوژيکی و روان‌شناختی بر مبنای رده سنی استفاده کننده از فضا شناخته می شود. طراحی منطبق با نيازهای جسمی و روحی، عامل مهمی در موفقيت طرح‌ها و رضايت و آسایش استفاده کنندگان است. مبلمانی که برای انسان طراحی می شود بی شک هماهنگ با جسم اوست و لذا سن انسان نيز در آن تأثيرگذار خواهد بود. دريافت متفاوت يک کودک و یک بزرگسال به دليل ارتفاع ديد متفاوتشان نقش تعيين کننده‌ای در طراحی چشم‌اندازهای فضا خواهد داشت. سالمندان نيز با توجه به ضعف های جسمانی و توانایی های محدود، به فضاها و مبلمانی با ابعاد، رنگ و بافت متفاوت نياز دارند.