پژوهشکده بین المللی زلزله شناسی و مهندسی زلزله

روند شکل گیری، فعالیت کنونی و چشم انداز آتی پژوهشگاه
استقرار ایران در میان دو صفحه اروپا آسیا و عربستان، تجربه زلزله های شدید در طول تاریخ، وقوع زلزله های شدید در دهه های اخیر و خسارت های انسانی-اجتماعی و اقتصادی ناشی از آنها بیانگر لرزه خیزی زیاد و آسیب پذیری شدید کشور در برابر زلزله است. متاسفانه در پی بعضی از این حوادث طبیعی ناگوار اسناد و بناهای بسیار با ارزش ناریخ فرهنگ باستانی ایرانی نیز با خاک یکسان شده است. تمامی حقایق فوق حاکی از لزوم تمرکز بر روی یافتن راه حلی برای جلوگیری و کاهش این اثرات می باشد.
انجام پروژه های پژوهشی و پروژه های ارتباط با صنعت، مقاله های علمی ،پژوهشی و ISI، مقاله علمی-ترویجی و ارایه بیش از یکهزار مقاله در کنفرانس های داخلی و خارجی، تربیت دانشجو در مقطع کارشناسی ارشد و دکترا، برگزاری سالانه مانورهای زلزله و ایمنی در مدارس و مهدکودک های سراسر کشور، بخشی از دستاوردهای پژوهشگاه طی بیست سال فعالیت می باشد.
در حال حاضر پژوهشگاه از سه معاونت " پژوهشی و فناوری، "آموزش و تحصیلات تکمیلی"، "برنامه ریزی و پشتیبانی" و چهار پژوهشکده "زلزله شناسی"، "مهندسی سازه"، "مهندسی ژئوتکنیک" و "مدیریت خطرپذیری و بحران"، تشکیل شده است. همچنین "مرکز ملی پیش بینی زلزله" و "مرکز ملی شبکه لرزه نگاری باندپهن کشور" با ایستگاه لرزه نگاری مسقر در نقاط مختلف کشور نیز از جمله بخش های دیگر و تازه تاسیس پژوهشگاه می باشند.

 پیشینه تاسیس
با توجه به آسیب پذیری و واقعیت لرزه خیز بودن کشور، بر اساس پيشنهاد سازمان يونسکو و تصويب هيأت محترم وزيران، مؤسسه بين المللي زلزله شناسي و مهندسي زلزله بر اساس قطعنامه ۲۰۵/DR در بيست و چهارمين مجمع عمومي يونسکو و با مجوز شوراي گسترش آموزش عالي در آذرماه ۱۳۶۸ تأسيس شد. اين مؤسسه در پاييز ۱۳۷۸ بر اساس مصوبه چهارصد و هشتمين جلسه شوراي گسترش آموزش عالي به پژوهشگاه ارتقاء يافت و در مردادماه ۱۳۸۰ اساسنامه جديد پژوهشگاه تصويب شد. تشکيلات جديد پژوهشگاه نیز در ۲۲ شهريورماه ۱۳۸۶ به تصويب هيأت امنای پژوهشگاه رسيد و از طرف وزیر علوم، تحقیقات و فنّاوری برای اجرا ابلاغ گردید.